Like WendyAlbum

Kan een man praktisch in zijn eentje een mooie symfonische cd afleveren ? Dat was de vraag die ik mezelf stelde toen ik kennis maakte met Like Wendy. Deze Nederlandse band bestaat namelijk uit één man, Bert Heinen. Hij neemt alle instrumenten voor zijn rekening net als de vocalen. Daarnaast schrijft Heinen de muziek en teksten zelf. Ik moet ook toegeven dat ik, door boven genoemde zaken, met een behoorlijke sceptische houding aan deze cd begon. Deze houding werd al na de eerste luisterbeurt ongenadig afgestraft.

Ik denk dat ik geen woord overdrijf als ik zeg dat dit een bijzonder album is. Dit komt aan de ene kant door het rustige, ingetogen karakter van de nummers afgewisseld met up-tempo passages en aan de andere kant door de prima zang en vooral de schitterende gitaarsolo’s. Het absolute meesterwerk op dit schijfje is het bijna 21 minuten durende Falcon Suite. De CD is alleen al voor dit nummer het kopen meer dan waard. Het begint rustig met mooi toetsenspel later gevolgd door de eerste gitaarsolo, er zullen nog vele volgen. Het lijkt even of het nummer al afgelopen is als de gitaar weer zijn intrede doet. De zang van Heinen is mooi kalm en warm en doet me denken aan Steve Hogarth (Marillion, H). De eerste 11 minuten heeft het nummer een warm en rustig karakter met prachtig gitaarspel en dito zang. Langzaam aan keert het nummer weer terug naar waar het begonnen was, dezelfde melodie en teksten komen terug en weer lijkt het of het nummer op zijn einde loopt, maar Heinen heeft nog meer voor de luisteraar in petto. Up-tempo toetsenspel doet zijn intrede en geeft het nummer een briljante wending. Snellere passages worden afgeremd met schitterende gitaarslolo’s, waarna het gas weer wat dieper wordt ingedrukt. De emotie druipt van de zang af en bezorgt mij regelmatig kippenvel. Na een lange gitaarsolo ondersteunt met mooie muren van warm toetsenspel komt het nummer tot stilstand, mij met open mond achterlatend. Wat kunnen 21 minuten toch snel voorbij gaan!