Lords Of DecadenceAlbum

Oostenrijk staat niet echt bekend als een land waar de progressieve bands als paddestoelen uit de grond schieten. Lords Of Decadence probeert daar met hun aan trash gerelateerde progressieve rock verandering in te brengen. In het land der doven is een slechthorende echter koning.

Het debuut van deze Oostenrijkse band is voorwaar geen gemakkelijk plaatje en dat wordt voornamelijk veroorzaakt door de zang. Zingen kan ik het gebral van de heren Norbert Leitner en Andreas Tuma niet noemen. Echt grunten is het ook niet. Waarschijnlijk hebben de zangers met hun vingers tussen de deur van de studio gezeten. Muzikaal valt het allemaal best te pruimen. Uitermate stevig gitaarwerk wordt op adequate wijze ondersteund door aanstekelijke toetsendeuntjes.

In Ronin Revolution wordt de luisteraar ook nog ‘getrakteerd’ op een koor. Een koor dat waarschijnlijk na een fors avondje stappen is opgenomen. Dit is uitermate jammer, want het nummer kent zeer afwisselend gitaarwerk, zowel qua solo’s als in de akkoorden. Het zware Double-Edged Razortongue raast er in de hoogste versnelling vandoor. De koortjes zijn hier mogelijk nog erger, terwijl ze worden afgewisseld door koortjes met een normaal geluid. Het kan dus wel. Gelukkig valt er ook hier instrumentaal weer voldoende te genieten.

Rustpuntje is het begin van het titelnummer van de cd, Cognitive Note Of Discord. Het thema uit het begin speelt rustig door terwijl het inferno weer losbarst. Ook in dit nummer komt er zo nu en dan normale zang voorbij. Weliswaar met de nodige echo, maar het klinkt niet verkeerd. Blijft voor mij dus de vraag waarom Lords Of Decadence gemeend heeft dit album te voorzien van deze heftige zang. Het begin van Go To Blazes! is om je vingers bij af te likken. Een rustig en aanstekelijk begin overgaand in een juiste dosis gitaargeweld gelardeerd met voldoende toetsen. Als je vaker naar de cd luistert heb je de neiging om te proberen de zang weg te filteren.

In The DreamCatcher is er, zeker in het begin, sprake van een echte grunt en dat stoort me een stuk minder dan het gezang in de overige nummers. De heren zijn inmiddels weer nuchter, want de koortjes klinken zoals het hoort. Heerlijke gitaarsolo’s sieren dit nummer verder op. Op een gegeven moment betrap ik mezelf erop dat ik hoop dat het volgende nummer een instrumentale is. Zeker als ze beginnen zoals 1st Division Triplehorns.

Balladeachtige structuren worden in Apocalypse afgewisseld met uitermate stevige en snelle stukken, waarbij men het oor ook nog even te luisteren heeft gelegd bij nu-metal. Under The Banner Of The Unholy Spirit is voor het grootste gedeelte volgestopt met aan Iron Maiden herinnerende gitaarsolo’s. Het dubbele gitaarwerk aan het begin van When Rain Is Pain… klinkt lekker. De toetsen zweven door het nummer heen en treden zo nu en dan op de voorgrond.

Muzikaal leveren de heren van Lords Of Decadence met “Cognitive Note Of Discord” een album af dat een dikke voldoende rechtvaardigt. Door de zang blijft er echter slechts een zesminnetje over.

Rob van Oosten