Los Disidentes Del Sucio MotelAlbum

Los Disidentes Del Sucio Motel. Prachtige naam toch?

De naam van dit gezelschap doet denken dat we te maken hebben met een stel Spaanse rockers. Echter, uit de namen van de muzikanten kan je opmaken dat er geen greintje Spaanse- of Zuid Amerikaanse afkomst binnen de band huist.

Van oorsprong komt deze Stoner band uit Straatsburg in Frankrijk, allesbehalve een Spaanse identiteit dus. De Spaanse naam is geïnspireerd door het gegeven dat de band in zijn opstartfase werd gedreven door Stoner muziek uit Zuid California. De band bestaat uit vier mannen en één vrouw. In de basis was dit ooit een hobbycollectief omdat veel bandleden in verschillende bands speelden. Die bands stopten één voor één, waardoor LDDSM steeds belangrijker werd voor de bandleden. Zestien jaar later zijn er vier studioalbums en vier ep’s afgeleverd.

De Fransen leggen met dit album een uiterst gevarieerde cd neer. De muziek is ruw, vaak wat ongepolijst, maar verre van lomp en log. Dat ongepolijste aspect komt nagenoeg altijd van zwaar versterkte gitaren en de stoner invloeden uit het verleden van de band. De formatie zorgt met creatieve toetsen voor melodie en verrassing, hoewel ze nergens echt prominent te horen zijn. Sommige nummers zijn erg aanstekelijk en stralen uit dat we te maken hebben met een populaire Britse stadiongigant, zoals The Plaque. Horizon is op zijn beurt ook een groots opgezet nummer waarin je oren veel te verduren krijgen, maar je anderzijds ook kan vermaken. De Stoner achtergrond van de band straalt hier wellicht nog het meeste door. Blue Giant doet verschrikkelijk veel denken aan de Franse band Klone. Qua muziek, maar zeer zeker ook op vocaal gebied, zanger en toetsenist Daniel Scherding lijkt nagenoeg het kleine broertje van Yann Ligner. De zangpartijen zijn overigens verdeeld tussen hem en gitarist Nicolas Foucaud, waarbij de laatste het merendeel voor rekening neemt. Beide zangers komen goed uit de verf en in de achtergrond doet bassiste Katia Jacob ook nog een duit in de zak.

De band zegt dus geïnspireerd te zijn door de stoner bands uit South Carolina, maar bijvoorbeeld ook door Pink Floyd. Dat is wat mij betreft niet één, twee, drie terug te vinden in het geluid. Ondanks dat heeft de band een cover van Pink Floyd’s Welcome To The Machine geproduceerd die mij wel aanspreekt. Wellicht dat de eerdere platen van de band meer richting het PF geluid gaan, je moet niet de illusie hebben dat je makkelijke referentiekaders kan vinden op dit album. Wel bijzonder: een link met Marillion openbaard zich in The Great Filter, vooral door het gitaargeluid en de melodie. Op het einde slaat de band een andere weg in, maar dat maakt het niet minder aangenaam. Prima song!

Productioneel is er zo hier en daar nog wel wat te winnen. Het geluid is vaak hard, vol en te omschrijven als gruizig. Dat heeft veel te maken met de combinatie van zware gitaren en drums, maar ook op technisch gebied is er veel te winnen. Uiteraard speelt ook de mee dat de plaat te luid is opgenomen, aan het einde van de rit ben je blij als je de druk van je trommelvliezen kan halen.

Los Disidentes Del Sucio Motel is begonnen als stoner band, maar in twaalf jaar is de band gegroeid naar een progressievere aanpak. Wat mij betreft is de formatie verder gegroeid dan alleen het logge stoner materiaal. Het vijftal slaat een progressieve weg in waarin nog veel creativiteit te behalen is. We houden het voor u in de gaten!