Scherani, LucaAlbum

Bij het noemen van de naam Luca Scherani zullen bij weinigen, wellicht zelfs bij niemand, een belletje gaan rinkelen. Toch is deze Italiaanse toetsenist niet geheel onbekend in kringen van de progressieve rock. Zo maakte hij onderdeel uit van Finisterre en Hostsonaten (beide projecten van de meer bekende Fabio Zuffanti). Ook speelde hij een belangrijke rol op de prachtige en zeer ondergewaardeerde rock opera “Merlin, The Rock Opera“, een project van Fabio Zuffanti en Victoria Heward.

Kennelijk vond hij de tijd nu rijp om een solo album uit te brengen. Hij vroeg daarbij de medewerking van talloze muzikanten uit zijn directe omgeving, waaronder jazz gitarist Andrea Cocciardi en Nadia Scherani, een redelijk bekende dame in de Italiaanse musicalwereld.

Op het voor 95 procent instrumentale “Everyday’s Life” creëert Luca Scherani een mix van akoestische atmosferen en zowel moderne als klassieke toetsen. Ik vind dat hij daar bijzonder goed in geslaagd is. Sterker nog, het exact drie kwartier durende album is een klein juweeltje geworden.

Voor diegenen die bekend zijn met de muziek van Finisterre zullen veel nummers maar met name ook de sfeer van veel nummers bekend voorkomen. Ook mag David Sylvian (bekend van o.m. Japan en zijn samenwerking met Robert Fripp) qua sfeer een referentie genoemd worden. Het thema van het album is ‘een gewone dag’. Alle nummers symboliseren (in chronologische volgorde) ook een deel van de dag.  

Het openingsnummer In The Darkness is donker, dromerig en bijtijds jazzy van aard met diverse atmosferische toetstapijten en viool. Het geeft gelijk goed de sfeer van het hele album weer. En die sfeer is er een met een jazzy inslag en een hoog warm zomeravondgevoel.

Op het relaxte en vriendelijke In The Morning staat een prachtige jazzachtige gitaarsolo van Andrea Cocciardi. Het prachtige Anonimous is weer een schakering van klassieke gitaar, piano, moderne toetsen en veel geluidseffecten inclusief vocoder. Het lekkere luie en slepende ritme zorgt voor een vervroegd vakantiegevoel. En dat in januari bij een buitentemperatuur van -2!

Van een heel andere orde is het erg afwisselende In The Evening, een nummer waarin je dus dat zomeravondgevoel verwacht. Een moderne synthesizerloop (sequence) gaat over in een snel en jazzy pianoloopje, waarna een up-tempo ritme er een modern nummer van maakt. Die afwisseling van piano, modern ritme, toetsen (Moog) en zelfs vocoder maakt dit nummer zeer bijzonder en het beste van het album tegelijk. Het nummer eindigt met een te korte melodieuze gitaarsolo van Ivano Orio Oliveri, geschoeid op de leest van het Poolse Satellite. Het vocale slotnummer Soli is daarentegen nogal experimenteel en doet mijns inziens dan ook lichte afbreuk aan het geheel. Een piepklein smetje.

Neemt niet weg dat Luca Scherani met “Everyday’s Life” een sterke en sfeervolle debuutplaat heeft afgeleverd. Het is muziek die je meer dan eens doet hunkeren naar een lange warme zomer. Dat was dan ook de reden hem eens nader te ondervragen. Lees de resultaten daarvan in het mini-interview met de Scherani in Progvizier #52: Luca Scherani.

Hans Ravensbergen