Luna RossaAlbum

Daar waar “Sleeping Pills And Lullabies” past bij de avond dan wel de nacht is “Secret And Lies”, het tweede album van Luna Rossa, een echt ochtendplaatje. De nagenoeg akoestische klanken die Anne-Marie Helder en Jonathan Edwards samen met hun medewerkers ditmaal in deze spin-off van Panic Room laten horen, vormen wat mij betreft de ideale muziek om de dag mee te beginnen.

Het album gaat van start met Aurora waar de sprankelende vleugel van Edwards op aangename wijze je trommelvliezen vertroetelt. Hoe toepasselijk is dan toch de titel van dit openingsnummer en hoe prettig is het om in de nummers daarna door de stem van Helder telkens in katzwijm te vallen. “Secret And Lies” is net als zijn voorganger een uitermate smaakvol schijfje, zou ik zeggen. Nee, het album is verfijnder met meer variatie, zowel in instrumentatie als in stijl. Zo geeft Edwards de progressieve singer-songwritermuziek af en toe met z’n Fender Rhodes een jazzy sfeertje. Ook de bijna constant op het album aanwezige contrabas zorgt hiervoor. Het blijft echter beperkt tot overtones.

Luna Rossa creëert een wereld op zichzelf zonder daarin expliciet te zijn, een wereld vol subtiliteiten. Er zijn prachtige accenten van de sporadisch opduikende elektrische gitaar evenals klassiek aandoende invullingen van een strijkerkwartet, passages fluit, een lekker orgeltje en er is wederom een harp te horen. En dat terwijl vleugel en akoestische gitaar steeds maar weer de basis vormen. Het is ontegenzeglijk buitengewoon mooi wat je hoort.

Het wordt natuurlijk allemaal nog drie keer mooier als La Helder gaat zingen. Ik meen het als ik zeg dat niemand ter wereld dit materiaal meer eer aan kan doen dan zij. Het is zo intiem wat ze doet, ze zingt zo vanuit haar hart. Luister even naar een nummer als Fly Away of neem het zinderende Dissapointment, maar ook in het opgewekte Happy Little Song hoor je haar hartstocht. Eigenlijk hebben alle nummers die unieke intense uitstraling, zelfs de Todd Rundgren-cover Tiny Demons en het door  Randy Newman geschreven I’ve Been Wrong Before… ja zelfs het Vader Jacob-achtige Flowers In My Hair.

Het is maar goed dat Helder en Edwards zulke pure, integere muzikanten zijn. “Secrets & Lies” zou met wat mindere goden onevenredig veel zwakker hebben geklonken. Het album dankt z’n pracht dan ook aan de meerwaarde van de twee. Wat mij betreft gaan ze nog jaren door. Ik kan er geen genoeg van krijgen.

Dick van der Heijde