Lunattack And Elephant MemoriesAlbum

Kan je als band gesetteld zijn in zowel Hamburg (Duitsland) als in Toulouse (Frankrijk)? Ja, dat kan, want Lunattack And Elephant Memories is een samenwerkingsverband tussen twee verschillende acts. Barbara Duchow aka ‘Lunattack’ is een zangeres en producer afkomstig uit Duitsland, Elephant Memories is een elektronische postrock formatie uit Frankrijk. Deze twee hebben elkaar in een bijzondere alliantie gevonden.

De Duitse zangeres Lunattack is anno 2021 zo’n achttien jaar actief en sinds 2014 werkt zij intensief samen met de gitarist Lone Kent, woonachtig in Toulouse. De artiestennaam die Duchow koos is een verbastering van maan (luna) en een voorliefde voor de muziek van Massive Attack. De Amerikaan Kent woont en werkt al lange tijd in Frankrijk en hij is verantwoordelijk voor de connectie tussen Elephant Memories en Lunattack. De Franse band zocht namelijk een zangeres bij zijn muziek en zijn producer Lone Kent kende ‘toevallig’ een geschikte zangeres.

Zowel Lunattack als de Franse electro pop formatie Elephant Memories zijn volgens zeggen sterk beïnvloed door PJ Harvey, Nick Cave en Pink Floyd. Ook geeft de band aan dat ze  beïnvloed zijn door de beginjaren van de progressieve rock en de bands die daaruit zijn ontstaan. Na het uitbrengen van hun eerste ep, “Escape”(2019), voltooide de band een succesvolle crowdfunding campagne die de studio-opname van de eerste cd “Moon Kiss” financierde. Bijna vanzelfsprekend is Lone Kent op zijn beurt verantwoordelijk voor de productie en mastering van het album.

Met originele composities in het Frans, Engels en Duits, produceren Lunattack en Elephant Memories een ​​boeiende mix van kosmische electro-rock die niet specifiek is te omschrijven als progrock, hoewel er beslist overlappingen zijn. Een treffende vergelijking is moeilijk te maken, maar wees er van overtuigd dat de muziek ergens zweeft tussen Nick Cave, Archive, Kraftwerk, Nena en een vleugje Massive Attack.

Strange Lover begint mysterieus en verklapt een voorliefde voor Massive Attack, Archive en triphop in het algemeen. Fijne ritmes en bijzondere combinaties zijn sowieso aan deze band toevertrouwd, Let Me Shine is daar een goed voorbeeld van. Voor progrockers met een open vizier is het een must de track Orage eens te checken. Het collectief bouwt daarin een fantastische sfeer op waarin de gitaarsolo vanaf de tweede minuut absolute klasse is!

Omdat de tracks origineel zijn, is het ook gevarieerd. Puntige en pakkende composities zoals de titeltrack Moon Kiss worden afgewisseld met elektronica waar de leden van het legendarische Kraftwerk hun goedkeuring aan zouden verlenen. Bijvoorbeeld Anachronic Party opent met bijzondere geluidseffecten en zangeres Lunattack maakt nagenoeg verhalend acte de préséance. Haar stem wordt vervormd waardoor er een bijzondere sfeer ontstaat binnen de song. Na een paar minuten ontvouwd zich een pakkende melodie met een mix van gitaar, drums en elektronica, absoluut een interessante track. Ook het proggy Les Oiseaux (met klassiek orgel-intro) klinkt fijn en hier bewijst Lunattack dat ze in het Frans net zo goed klinkt als in het Duits en het Engels.

De samenwerking tussen dit Franse collectief en Duitse zangeres smaakt onherroepelijk naar meer. De composities die dit gezelschap brengt is per definitie niet uniek maar zeer zeker eminent. De vrijgevochten ‘proggisten’ onder ons moeten dit gewoon eens proberen.