MagentaDVD

Na “The Gathering” uit 2005 en “Live At The Point 2007” uit 2009 is dit de derde dvd van Magenta. Het concert is opgenomen in The Assembly in Leamington Spa op 21 november 2015. De Britse neo-progband uit Wales putte tijdens dit optreden overwegend uit het materiaal van de laatste twee studioalbums, aangevuld met een paar oude nummers.

De harde kern Reed, Booth en Fry wordt hier aangevuld met de zeer capabele Andy Edwards op drums en de niet minder capabele Dan Nelson op basgitaar. Het is verbluffend hoe groot de gelijkenis van deze laatste is met de jonge Pete Trewavas. Verbluffend is ook de gelijkenis van de sound van Magenta met het Yes uit de “Drama”-periode en soms zelfs een beetje met Asia. De vergelijking van het gitaarspel van Chris Fry met het spel van Steve Howe uit die periode gaat hier onmiskenbaar op. Naarmate de set vordert, drijft men steeds verder weg van de Yes-sound en krijgt het eigen geluid van de band steeds meer gestalte. En ook hier eist Chris Fry weer met grote regelmaat alle aandacht voor zich op met zijn inventieve spel en schitterende solo’s. Rob Reed kleurt alles zeer smaakvol in met toetsen, waarbij ik vooral gecharmeerd ben van de orkestrale geluiden die hij uit zijn keyboard tovert. Samen met de gitaar van Fry vormen die voor een groot gedeelte het instrumentale raamwerk van deze band zonder het geluid volledig dicht te smeren. Er moet immers altijd ruimte overblijven voor…

Christina Booth, het vocale boegbeeld van Magenta. Daarmee zijn we aanbeland bij een delicaat aspect van deze band. Christina wordt alom geroemd vanwege haar vocale bijdragen aan Magenta en andere projecten en haar sympathieke uitstraling. Ze heeft privé echter een aantal zware jaren achter de rug waarin ze haar beide ouders kort achter elkaar verloor en daarna zelf de strijd met borstkanker aan moest gaan. Die strijd lijkt ze te hebben gewonnen en ze heeft de muzikale draad weer opgepakt. Toch lijken de moeilijke jaren sporen op haar stembanden te hebben achtergelaten. Ze wisselt sterke momenten af met slechte momenten. Haar stem klinkt brozer en ze zingt te vaak onzuiver. Gelukkig weet ze gaandeweg de set meer van haar  oude glans terug te vinden en is haar slotakkoord met Pearl, Metamorphosis en The Lizard King weer fenomenaal. Pearl weet ze mooi ingetogen en gevoelig te vertolken waarna Chris Fry het met een prachtige solo afmaakt. In de laatste twee nummers lijkt ze alle schroom van zich af te werpen en laat ze nog een paar geweldige uithalen horen.

Het geheel is op een kundige manier in beeld gebracht. Er wordt met grote regelmaat ingezoomd op de individuele muzikanten, afgewisseld met overzichtsbeelden, wat een mooie registratie van dit sterke concert oplevert. Ook op het geluid is niets af te dingen. Op de cd hoor je acht tracks van dit concert. De overige vier tracks zijn te downloaden via de Bandcamp-pagina van Magenta.

Volgens de berichten kunnen we binnenkort nieuwe studio-materiaal van Magenta tegemoet zien en ter ondersteuning van dat nieuwe album onderneemt men een tour door het Verenigd Koninkrijk. Zou het niet mooi zijn als de band vervolgens zou afreizen naar Zoetermeer, De Boerderij?

Math Lemmen