Magic Pie

Fragments Of The 5th Element

Info
Uitgekomen in: 2019
Land van herkomst:  Noorwegen
Label: Dark Essence Records/ Karisma Records
Website:  www.magicpie.no
Luisteren kan je hier:  https://magicpie.bandcamp.com/album/fragments-of-the-5th-element



Tracklist
The Man Who Had It All (5:25)
P & C (5:35)
Table For Two (4:08)
Touched By An Angel (8:04)
The Hedonist (22:58)
Eirikur Hauksson : zang
Eirik Hanssen : achtergrondzang
Erling Henanger : toetsen, achtergrondzang
Lars Petter Holstad : basgitaar, achtergrondzang
Kim Stenberg : gitaar, achtergrondzang
Jan Torkild Johannessen : drums

Alom geliefd, want wie lust er geen stukje van een magische taart? Waar deze Noren hun lekkere ingrediënten vandaan halen is nagenoeg bekend, anders verwijs ik de lezer graag naar eerdere recensies van deze band. Want op dit nieuwe album is wederom niet getornd aan het (na)spelen van hun Grote Prog Helden uit vervlogen tijden.

Het geheim van de kok zit hem in de bereidingstijd. Ook nu moesten we vier jaar wachten op een nieuw baksel met als toefje op de taart stukjes van het 5e element. Dus naast aarde, water, lucht en vuur mogen we nu ook de verbintenis daartussen ontdekken. Het is pure magie! Voor de rest is er niets veranderd, want waarom zou een bakker zijn goed lopende zoetigheden vervangen voor experimentele kunsten.

Dit nieuwe werkje start met drie korte nummers en begint vooral stevig. The Man Who Had It All is, hoe kan het ook anders, een bombastische opener met verrassende tempowisselingen maar stopt wat abrupt. Dit valt in de categorie aardig maar niet bijzonder. Datzelfde geld voor P & C dat start als een Spock’s Beard nummer, een groep die zelf ook al ruimhartig uit de jaren ‘70 citeerde. Ook dit nummer kent een onbevredigend einde. Gaat dit nog wel goedkomen, vraag ik me af? Met Table For Two gaat het tempo en bombast flink terug. Het is een vlotte meezinger geworden, maar daar ligt niet de kracht van Magic Pie.

Touched By An Angel is gelukkig een ijzersterk nummer. Het had zo maar op een willekeurig Flower Kings album kunnen staan. Tempo is nog wat lager maar de uithalen brengen het naar een hoger niveau. Hier komt uit de gitaarsolo duidelijk naar voren dat Kim Stenberg meer een technische gitarist is dan Roine Stolt, die in staat is met een paar rake noten je genotscentrum in je hersenen te kietelen. Kim gooit er vooral een paar vingervlugge hammer-ons en pull-offs ervoor, tussendoor en erachteraan, zodat het allemaal wat vol raakt. Wat me verder vooral opvalt, is dat hoofdzanger Eirikur Hauksson een zelfde klankkleur en stemuitdrukking heeft als David Bowie. Hierdoor komt zijn expressieve zang beter naar voren en is dit een van de beste nummers van Magic Pie uit hun gehele oeuvre. Mede hierdoor worden we in acht minuten klaargestoomd voor het lekkerste hapje van de cd. Tenminste, als je nog een moddervette slagroomtaart weg kunt krijgen. Want het epische 23 minuten durende The Hedonist doet zijn naam eer aan en staat daarmee uitstekend gepositioneerd als heerlijke afsluiter op dit album. Als het streven van een prog hedonist naar geluk het belangrijkste doel in het leven is, en het zoeken naar genot de enige bron van zelfontplooiing en zelfvervolmaking is, dan is dit nummer het summum voor zijn zoektocht.

The Hedonist opent als Kaipa met een folkthema dat in verschillende tempi later weer komen en gaan zodat het structuur aan de epic meegeeft. Het zanggedeelte refereert naar Yes maar kun je inmiddels toch wel als typisch Magic Pie bestempelen. Erling Henanger krijgt in dit nummer eindelijk alle ruimte om als een Keith Emerson het toetsenarsenaal te geselen. Na twaalf minuten ontspint zich als intermezzo een minutenlange tegendraads instrumentale prog metalstuk dat op elk willekeurig album van Dream Theater had kunnen staan.Hier komt uit de gitaarsolo duidelijk naar voren dat John Petrucci meer een technische gitarist is dan Kim Stenberg, die met een paar gevoelige aanslagen als een ware hedonist je genotscentrum in je hersenen prikkelt. Gelukkig blijft het overvolle en snelle getimmer en getrek aan snaren hier achterwege. Dit is een van de betere epics van Magic Pie en misschien wel in de progressive rock scene waar Magic Pie helemaal in zijn (vijfde) element is.

Tot ver in 2023 zal Heel Holland Bakt de zoetekauwen elk jaar wel tevreden houden. Op Magic Pie moeten we wachten maar zal tegen die tijd ons wel weer verwennen met een vier jaar durend prog baksel waar we weer ons flink aan gaan laven. Hoop wel op een meer dan twintig minuten durende dikke epic, want daar zijn zij meesterbakkers in. Een kort slap soesje of droog kruimig vlaaitje sla ik liever over.

Jos Driessen
Koop bij bol.com

Send this to a friend