Magnetic Sound Machine

Chances and Accidents

Info
Uitgekomen in: 2010
Land van herkomst: Italië
Label: Lizard Records
MySpace: www.myspace.com/webmsm
Tracklist
Camel Trouble (5:16)
Queanova (5:12)
Le Chat Noir (4:14)
Chansis (6:46)
Axidents (6:32)
Night Bells (5:34)
900 Bills (4:21)
Karizma (3:58)
Wake Up With Me II (8:38)
Every One Can Sing A Jazz Rock Song Under The Shower (2:43)
Allesandro Caldato: toetsen
Giacomo Girotto: gitaar
Andrea Massarotto: saxofoon
Riccardo Pestrin: drums
Stefano Volpato: basgitaar

Met medewerking van:
M. Barbon: saxofoon
Piero Dada Art: trompet
A. De Marchi: percussie
F. Perin: trompet
Chances & Accidents (2010)
Chromatic Tunes (2008)
Elements (2006)

Deze magnetische muziek machine komt uit Italië, maar dat hoor je er niet aan af. Is ook al best lastig bij een instrumentale plaat, natuurlijk, maar dat bedoel ik niet. Deze vijf heren spelen muziek die wij, die bij het woord ‘Italië’ onmiddellijk aan PFM of The Watch denken, niet meteen zouden verwachten. Dat is ook wel weer eens aardig.

Magnetic Sound Machine maakt namelijk jazz-rock, fusion die aan de ene kant zwaar leunt op wat er in de jaren ’70 van de vorige eeuw onder die vlag is gemaakt, maar die aan de andere kant een moderne, frisse make-over krijgt. Een heleboel daarvan is op het conto van de producent te schrijven: Chances & Accidents klinkt glashelder, lekker open en zeer gedetailleerd. Het is ook zeker de verdienste van drummer Pestrin, die modernere ritmes slaat dan zijn illustere voorgangers. Daarbij is het drumstel nogal prominent in de mix geplaatst, dus je kunt hem ook moeilijk missen.  Da’s ook een aardige manier om te omschrijven dat de drums nogal hard staan, natuurlijk, maar zo ben ik nou eenmaal.

Echt progressief is het niet, swingende jazz-rock met een saxofoon en zo, maar met name door de vele klassiek aandoende toetseninstrumenten zal er voor veel prog-liefhebbers wel een aanknopingspunt te vinden zijn. Dat gaat des te gemakkelijker omdat Magnetic Sound Machine op hoog niveau musiceert, fijn aan het verleden refereert zonder nostalgisch te zijn en ook nog eens redelijk laagdrempelige muziek maakt. Hier en daar neigt het naar onvervalste toeter-jazz als Massarotto zijn saxofoon staat schoon te blazen, maar de meeste thema’s zijn prettig in het gehoor liggende deunen die jazz genoeg zijn om uit de buurt van liftmuziek te blijven en lounge genoeg om niet al te veel op Return To Forever te lijken.

Ondertussen zou de band niet misstaan op North Sea Jazz met deze dampende pot groovy fusion. Denk Spyro Gyra, Steps Ahead, en Yellowjackets met nét dat likje moderne muziek dat de band van epigonen onderscheidt.

Wel jammer van het melige afsluitertje met de lange titel, dat net te slecht gezongen wordt om leuk te zijn. Het is gelukkig wel het enige minpuntje op een anderszins vlekkeloze plaat heerlijke jazz-rock. Niet te koop bij onze hofleverancier, maar wel te vinden op iTunes. Warm aanbevolen!

Erik Groeneweg

Send this to a friend