Iron Maiden is een metalband opgericht in 1975 en wordt gezien als grondlegger en meest invloedrijke band in de zogenaamde New wave of British heavy metal. Deze stroming was heel populair in de begin jaren ’80 en heeft de basis gelegd voor vele nieuwe stromingen. Bands als Metallica en later ook Dream Theater en vele andere prog-metal bands zijn ontstaan uit deze toen vernieuwende muziekrichting.
Joey Bruers is bassist en speelt sinds 1999 in de Iron Maiden coverband Up The Irons. Als Bruers in 2006 gevraagd wordt om tijdens de derde conventie van de Nederlandse Iron Maiden fanclub in de Dynamo te Eindhoven iets speciaals te organiseren, is het idee geboren om met een continu wisselende bezetting een ode te brengen aan deze metal band. Iron Maiden klassiekers worden van compleet nieuwe arrangementen voorzien. Breurs heeft een flink aantal bevriende muzikanten uitgenodigd om samen met hem deze nummer akoestisch ten gehore te brengen.
Saillant detail is dat Iron Maiden oprichter Steve Harris ook aanwezig was bij dit eerste optreden van Maiden United. De dag daarna traden zij namelijk zelf op in de Brabanthallen te Den Bosch en zijn dochter Lauren Harris stond ook geprogrammeerd op de conventie. Harris is duidelijk onder de indruk van de prestaties van deze coverband en geeft direct zijn goedkeuring aan dit initiatief. Deze officiële erkenning blijkt ook uit de gastoptredens van twee voormalige zangers en een van de eerste drummers van de originele band op het onderhavige album.
Ruim acht jaar na dit eerste optreden in de Dynamo te Eindhoven levert de band zijn derde album op. De vaste bezetting van deze akoestische coverband is ondertussen Rudie Jolie (Within Temptation) op gitaar, eerder genoemde Joey Bruers op basgitaar en Damian Wilson achter de microfoon. Verder hebben we Stef Broks wederom op drums en Huub van Loon en Thijs Schrijnemakers op de toetsen ( piano en een Hammond orgel). Daarnaast zijn er natuurlijk een aantal gastmuzikanten, waaronder Paul Di’Anno op Prowler en Blaze Bayley op Futureal.
Voor de muziek van Maiden United is toch vooral Damian Wilson met zijn opvallend en kenmerkende geluid. Wilson – die we onder andere kennen van Threshold, Headspace, Ayreon, Star One en zijn soloalbums – staat garant voor prachtige vocalen en iedereen die van zijn stem houdt kan eigenlijk dit album zo aanschaffen. Het is dan ook jammer dat hij slechts op zes van de negen nummers te horen is.
Dan nog even over de muziek. Als Iron Maiden fan van het eerste uur moet ik de echte liefhebbers waarschuwen. Deze akoestische versies van de absolute meesterwerken uit de begintijd van Iron Maiden klinken gewoon saai. De power is uit de nummers gehaald en de composities worden neergezet als krachteloze aftreksels van het origineel. De nummers zijn in zijn geheel niet meer te vergelijken met het origineel, eigenlijk maakt alleen de tekst de nummers nog herkenbaar. Het ijzersterke stemgeluid van Wilson maakt dat de muziek toch nog goed verteerbaar is, en misschien moet je het gewoon niet willen vergelijken met het origineel.
De keuze van de nummers voor dit album is ook opmerkelijk te noemen. Op het eerste album “Mind The Acoustic Pieces” wordt het gehele album “Piece Of Mind” gecoverd en op het tweede album “Across The Seventh Sea” worden de meer populaire nummers uit de succestijd van Iron Maiden nagespeeld. Op “Remembrance” zijn toch vooral de nummers uit de begintijd van de Britse Heavy Metal band geselecteerd. Vijf nummers zijn afkomstig van het debuutalbum “Iron Maiden” uit 1980. Alleen het nummer Futureal – waar de toenmalige zanger Blaze Bayley zingt – komt van een veel later album, “Virtual XI” uit 1998. Vreemd genoeg zien we ook twee nummers op dit album die al eerder zijn gecoverd, terwijl het repertoire van Iron Maiden toch groot genoeg is. Prowler komt nu met het stemgeluid van Paul Di’Anno dichter bij het origineel en Still Life klinkt met de viool van Marcella Bovio (Stream Of Passion) wel extra speciaal.
Maiden United heeft met “Remembrance” zijn derde album afgeleverd in zijn eerbetoon aan één van de grootste Heavy Metal bands aller tijden. Net als bij de vorige twee albums zijn de arrangementen compleet veranderd en worden de nummers akoestisch gebracht. Verwacht geen heavy metal muziek, maar rustige akoestische muziekstukken en bovenal het prachtige stemgeluid van Damian Wilson. Dus eigenlijk is dit album aan te bevelen voor iedereen die niets moet hebben van het geweld van de originele band of iedereen die tussendoor toe is aan een beetje rust.
Mario van Os