Zoals het er nu voor staat lijkt Opeth het harde pad verlaten te hebben. Vreest echter niet! Het Nederlandse Malicious Dream is hier om het zwaarmetalen stokje over te nemen. Origineel kan je het moeilijk noemen. Maar de nummers steken zo goed in elkaar en het klinkt allemaal zo energiek dat dat geen moment stoort. De krachtige, volle productie van Dan Swanö zorgt voor het typische geluid dat de melancholische, proggy death metal uit Zweden zo kenmerkt. Als de moddervette stem van Anton Heesterbeek dan ook nog eens veel weg heeft van zowel Åkerfeldt als Peter Tågtren (Hypocrisy, Bloodbath), dan lijkt er weinig mis te kunnen gaan. Uiteraard wordt er voor het contrast ook clean gezongen. De ietwat gedragen zang werkt goed en heeft als effect dat in de harde nummers de boel niet meteen inkakt. Ook de twee rustigere nummers zijn daardoor mooi, zonder in het zoetsappige terecht te komen.
De plaat kent geen enkel zwak nummer en is ook nog eens erg sterk opgebouwd. Zodra Empirical Blindness erin knalt, weet je als luisteraar meteen wat je voorgeschoteld krijgt. Dat de mannen de mosterd uit Zweden halen, mag nu wel duidelijk zijn. Nummer drie, Look Back, is een kort, maar mooi rustpunt. Vervolgens gaan de meters weer het rood in, waarna met Mind’s Projection de luisteraar door middel van een kalm intro in wat melancholischer vaarwater terecht komt. Dit nummer staat bol van de melodielijnen die je gewend bent van bands als November’s Doom en Saturnus. Het geeft aan hoe Malicious Dream, binnen een redelijk vast omlijnd kader, toch in staat is te variëren. Dat zijn kwaliteiten die menige band pas na enkele albums onder de knie heeft. Hoewel Malicious Dream al enkele jaren aan de weg heeft getimmerd met goed ontvangen demo’s, is dit toch pas de eerste echte plaat. Het feit dat de band zich met zijn eerste plaat in de sporen van de voorgenoemde bands plaatst, en zich daar zonder enige moeite staande kan houden, is een bewijs van de kwaliteit van “Soil”.
David Nummerdor