MarbinAlbum

Je kan niet zeggen dat het Amerikaanse Marbin zich houdt aan het patroon ‘album-tournee-album-tournee…etc.’. De fusionband onder leiding van saxofonist Danny Markovitch heeft in 2,5 jaar ruim 450 optredens gegeven in Amerika en Canada – al dan niet als supportact van Scott Henderson en Allan Holdsworth – en neemt daartussen door stukken op in diverse studio’s waar de band onderweg ook maar belandt. Op die wijze is ook het derde album van de groep, “Last Chapter Of Dreaming” tot stand gekomen, de tweede die bij het Moonjune label is uitgebracht.

De band maakt vlammende jazzrock die net zo hard funkt, swingt als flink uit de bocht vliegt op gezette tijden. Die is voornamelijk beïnvloed door de Europese jazzrock van onder meer Focus, Jeff Beck en King Crimson, maar ook door de bombast van Mahavishnu Orchestra of de finesse van Deodato. Dat de groep, evenals op hun vorige album, samenwerkt met Paul Wertico en Steve Rodby (beiden ex-Pat Metheny Group) moet vast een droom zijn die werkelijkheid is geworden, want wat vloeit het soepele spel van Wertico met Marbin heerlijk samen op diverse momenten van deze cd. Neem Inner Monologue, waarin Markovitch laat horen dat hij ook prima op sopraansaxofoon uit de voeten kan. Hetzelfde geldt voor Down Goes The Day en Last Days Of August. In de meeste stukken op deze cd draait het om melodieuze solo’s van Markovitch en gitarist Rabin die geen spaander heel laat van zijn instrument en er stevig op los speelt. In Breaking The Cycle en het titelnummer zijn zelfs de klassieke invloed te horen (Ekseption!) en ook folk-klanken komen regelmatig op deze cd aan de oppervlakte. Rodby mag tekeer gaan in The Way To Riches, een bijna Braziliaans-achtig jazzrock stuk. Het houdt de variatie op deze plaat goed overeind, maar op sommige punten klinkt de muziek net iets te hectisch om er ontspannen van te kunnen genieten. Anderzijds zijn er genoeg rustpunten op te vinden om weer even op adem te komen.

De capabele musici van deze band gaan samen met een keuze van bovengemiddelde composities en om die reden is “Last Chapter Of Dreaming” zeker de moeite waard. Daarbij komt dat Marbin een aanstekelijke vorm van ‘fusion worldmusic’ brengt, die bol staat van de wereldwijde invloeden. Ze mag dan naar eigen zeggen ’the busiest and hardest working band in the USA’ worden genoemd; een cd maken gaat niet even tussendoor, maar bevat verantwoorde jazzrock waar de fijnproever wat aan heeft.

Wouter Bessels