Zo’n twee jaar geleden deed Marcela Bovio een succesvolle crowdfunding-campagne. Ondanks dat ze een nieuwe wending in haar muzikale carrière wilde uitproberen, wist ze ruim vier keer het gewenste doelbedrag op te halen met deze campagne. Het resultaat was haar eerste soloalbum “Unprecedented”. Geen metal muziek – zoals ze bij haar huidige band Mayan voorbrengt – of prog rock, zoals we dat kennen vanuit Stream Of Passion of Ayreon, maar zogenaamde ‘chamber prog’. Met dit tweede album lost ze een belofte in aan haar fans, die deelnamen aan de crowdfunding actie. Eén van de tegenprestaties was namelijk de mogelijkheid om een thema aan te dragen om zo samen met Bovio een uniek nummer te creëren. Het resultaat zijn elf nummers, vastgelegd op “Through Your Eyes”.
Met haar soloproject wil ze de meer atmosferisch en dromerige kant van de muziek verkennen en klassieke invloeden vermengen met rock en progressieve muziek. Begeleid door enkel piano, cello en viool weet ze met haar stem betoverende muziek neer te zetten. Omdat de nummers stuk voor stuk een persoonlijk verhaal van de fans beschrijven, is het een bijzonder emotioneel album geworden. Donker en melancholisch, maar ook met vreugde en hoop.
Het album start met rustige pianoklanken. The Edge Of The World is een liefdesverhaal waarbij de hoofdpersoon haar geliefde overal ter wereld zal volgen. Bovio’s krachtige, maar o zo breekbare stem weet dit nummer tot een grote hoogte te brengen, waarbij de piano langzaam aanzwelt tot een voelbare climax. Ook Scientist heeft een vergelijkbare opbouw, rustig en kalm met emotionele uitbarstingen. Dit alles begeleid door sterke pianomuziek met eenvoudige stringarrangementen. De kracht van de vocalen maken dit sterke nummers.
Alle nummers worden gedragen door de prachtige zangstem van Marcela Bovio. Op Here To Stay wordt ze daarbij bijgestaan door haar zus Diana, wat uitmondt in mooie harmonische samenzang. En natuurlijk verloochent Bovio haar Mexicaanse afkomst niet en het slotnummer Desde Adentro is dan ook in haar moerstaal. Dit geeft wat mij betreft een extra lading aan het nummer. Ook de prachtige cellosolo geeft toch kippenvel.
In haar solocarrière laat Marcela Bovio een geheel ander geluid horen dan dat we van haar gewend zijn bij al haar andere projecten. En toch is haar stemgeluid heel kenmerkend en maakt van deze ‘kamer-progressieve’ muziek een nieuw genre dat zeker verder onderzocht mag worden.
Mario van Os