Marco MatteiAlbum

In 2021 recenseerde ik “Out of Control”, het debuutalbum van Marco Mattei. In mijn ogen had de in de Verenigde Staten woonachtige Italiaan een interessante plaat gemaakt, maar was het als geheel nog niet consistent genoeg. In de muziek van Mattei is met name de invloed van Peter Gabriel hoorbaar. Voor dit nieuwe album maakt Mattei gebruik van Jerry Marotta (drums) en Tony Levin (basgitaar), waardoor dit alleen maar wordt versterkt. Sowieso maakt Mattei gebruik van een keur aan muzikanten. Een hoofdrol is er voor Duilio Galioto die een groot arsenaal aan toetsen bespeelt. Verder is Trey Gunn van King Crimson te horen. En maakt Mattei gebruik van verschillende vocalisten zodat hij de verschillende emoties kan uitdiepen en inkleuren. Uiteraard zingt Mattei ook zelf.

“Age of Fragility” is een introspectief en wat donker album. Volgens Mattei ook een conceptalbum dat zware thema’s als isolatie, onverschilligheid, emotionele afhankelijkheid, kwetsbare relaties en depressie behandelt.

Zijn tweede cd begint met het fraaie Just Tired. De Gabriel-invloeden liggen er dik bovenop, dat klopt. Maar het is een sterke song. Na het wat gewone You Don’t Deserve It, valt Human Again op. Dit is een door Malena Ramonet gezongen rustig nummer waarbij op de achtergrond veel gebeurt. Het is heel sfeervol, bijna Twin Peak-achtig. Ik vind Wrong ook een mooi nummer. Een wat klagende en emotievolle song, een prog smartlap en ik bedoel dat positief.

Insomnia is een beklemmend nummer met gesproken woord over soundscapes. Ik begrijp dat Mattei dit zo doet vanwege het thema, maar het nummer spreekt mij niet aan. Ik heb dan liever het fijne A Trick of the Mind. Een zachtaardig en relaxt liedje met een folk feel dat zich ook in je hoofd nestelt.

Na het wat kabbelende Watermark in my Heart denk ik dat het album wel wat pit kan gebruiken. Dat komt er niet, al zijn So Fragile (doet wat denken aan Riversea) en End of the Line (rustig, introspectief en sfeervol) fraaie songs. Met een lange versie van Just Tired komt er een einde aan dit album.

In mijn ogen is “Age of Fragility” een album waarop Marco Mattei zich bevestigt. Er staan veel mooie songs op. En gezien het thema is het (gelukkig) niet topzwaar geworden. Wat ik wel vind: veel nummers zijn in ongeveer hetzelfde tempo. Een dosis peper op z’n tijd zou het album ten goede zijn gekomen. Dit gezegd hebbende, ik luister met veel plezier naar dit album van dit gevoelsmens. Liefhebbers van gevoelige en intelligente progressieve pop zullen genieten van “Age of Fragility”. Mooi album weer Marco, ik ben heel benieuwd naar je volgende.