MarillionConcert

In de altijd sfeervolle Boerderij trad Marillion op in een uitverkocht huis (hoewel het aantal bezoekers op 650 werd gehouden, zodat de zaal niet te vol was), vlak voor de afsluiting van hun tour in Parijs. Rond half negen startte de band met de eerste twee nummers van hun nieuwe album “Happiness Is The Road”; Dreamy Street en This Train Is My Life. Met name tijdens het tweede nummer kwam de sfeer er goed in. Het altijd boeiende en meeslepende The Other Half van “Somewhere Else” werd opgevolgd door The Man From The Planet Marzipan en Fantastic Place van het “Marbles” album.

Vanwege hun recente tour door een aantal Oostbloklanden stond ook Estonia weer op het programma. De bandleden speelden geroutineerd, maar met zichtbaar plezier. De frontman, Steve Hogarth, ontpopt zich elk concert dat ik bezoek meer als performer. Hij speelt met het publiek en heeft zijn mimiek en stem steeds volledig onder controle. Wat heeft die man toch een strot.

Out Of This World werd gevolgd door Thunderfly. Daarna barste een aantal stukken van het “Brave” album los: Mad en The Great Escape. Wat blijft dat toch een geweldig album. Naast Hogarth was Steven Rothery weer op dreef met prachtige solo’s, ondersteund door de overige drie bandleden. Peter Trawavas draait vocaal volledig mee.

Real Tears For Fears en Asylum Satellite 1 van de laatste dubbelaar worden gevolgd door het slotnummer Neverland. We komen dan even tot rust voor het altijd meeslepende Invisible Man. Wat is dat toch een kippenvelnummer. Hogarth op zijn best. De emoties die hij in dat nummer laat zien zijn ongeëvenaard. Wow. Alleen hiervoor zou je al een kaartje kopen. De afsluiters blijken Whatever Is Wrong With You en de meezinger Happiness Is The Road.

Voldaan en trots met twee volle fotokaartjes reed ik naar huis. Leuk om te constateren dat alleen Progwereld deze avond aanwezig was om ook een fotoverslag neer te zetten. Met onvergetelijke beelden:

Verslag en foto’s: Eric de Bruijn