Trueack, MarkAlbum

”Save Us” is het eerste solo werk van de zanger Mark Trueack, bekend van de Australische symfonische prog bands Unitopia en United Progressive Fraternity. Het uitgebreid bezongen wereldleed en de klimaatproblemen gaan ditmaal op ironische wijze een zeer persoonlijk tintje opleveren. Zijn gastenlijst is even indrukwekkend als uitgebreid, want met onder andere Chester Thompson, Dave Kerzner, Steve Unruh en John Greenwood kun je zowel qua instrumentatie zowel als compositorisch, door bijdragen van Patrick Moraz, Dave Buchholz, Steve Layton en Chris Lebled,  een flinke deuk in een pak boter slaan.

En dat is nodig ook, want terwijl Trueack eind 2023 met Unitopia door Europa en de VS toerde en kampte met gezondheids- en relatieproblemen, geraakte door een natuurramp zijn nieuwe huis en bedrijf in Thailand ook nog eens overstroomd. En dat nadat hij net een nieuw leven was begonnen met een nieuwe partner in een nieuw land. De volledige opbrengst van zijn soloalbum gaat dan ook naar de noodzakelijke reparaties en aankoop van nieuwe apparatuur.

Wat je daarop kunt verwachten zijn ‘Progressive Chill’-uitvoeringen, zoals Trueack enkele stukken van de recente albums van United Progressive Fraternity al eens omschreef. Want het zijn allemaal rustige nummers, Show Me How als opener heeft veel weg van een Jon and Vangelis-compositie. Trueack zingt helder ondanks de broze emotie die reflecteert op zijn gebroken huwelijk en het leren kennen van de leefwijze van de Thaise bevolking. Hoe arm dit land ook is, heeft het tegelijkertijd ook zoveel rijkdom.

Onder begeleiding van klassieke piano kent What We’ve Done een prachtige middenpassage, waarin Unruhs vioolstrijken worden versterkt door de melancholische Chinese viool van Nate Miller en de Franse hoorn van Marc Papeghin, als tegenaccent.

So Fragile en Reality zijn nummers waarvan het ontstaan al tien jaar teruggaat in de tijd. En waar So Fragile een dromerige meditatie is waarin Unruh zorgt voor pastorale fluitpartijen en Fernando Perdomo subtiliteiten toevoegt op nylonsnarige gitaar en harp, weerspiegelt Reality de turbulentie die Trueack heeft doorgemaakt met emotionele en fysieke trauma’s, waarbij enkele rauwe gevoelens aan het licht zijn gekomen. De ep wordt afgerond met het optimistische Save Us met wat Kitaro-toetsen en vocale ondersteuning door een koor van vrienden en familieleden in Thailand, waar Trueack nu woont.

Om dit album nu als Thaise prog aan te duiden gaat me te ver, de muzikale sfeer die je verwacht uit Zuidoost-Azië haal ik er wel uit. Uiteindelijk is dit, geboren uit tegenspoed,  een persoonlijk album geworden, waarin Trueacks oprechte zangpartijen ontroeren. Gemaakt te midden van persoonlijke uitdagingen, straalt deze muziek warmte en optimisme uit en wekt het de interesse op voor meer albums die onder zijn naam gaan uitkomen.