Mars ProjectAlbum

Achter Mars Project zit Marek Sikora. Deze man uit Krakau (Polen) componeerde en produceerde deze muziek en speelde bovendien in: gitaar, toetsen en samples. “Last Passenger” is de derde cd van Mars Project.

Sikora was in eerste instantie beïnvloed door Tangerine Dream en Vangelis, maar op deze cd laat hij meer invloeden horen. Wat de verschillende nummers aan elkaar verbindt is de link met wereldmuziek. Wat betreft laat “Last Passenger” zeker een reis horen. Soms is het donker, de andere keer wat warmer.

Marek maakt volledig instrumentale muziek, al is er zo nu en dan woordloze zang te horen. Wat ik mooi vind aan de muziek van Sikora is dat er een onderhuidse spanning in zit. De basis van elk nummer ligt in de elektronica. Vaak aangevuld met akoestische gitaar. Sikora maakt veel gebruik van samples. Bijvoorbeeld van blaasinstrumenten. Ik vind dat “Last Passenger” heel veel weg heeft van een trip. Ik zie het niet als losse nummers, maar als één geheel. Juist als je de hele plaat draait, komt de muziek van Mars Project goed tot zijn recht. De beeldende muziek zou zich uitstekend lenen voor een soundtrack van een film.

Met No One Sees begint de cd licht jazzy en het is direct één van de meer uptempo nummers van de cd. De meeste nummers zijn rustiger, atmosferisch en sfeervol. Mooi vind ik bijvoorbeeld Sadness, dat me aan Sadeness van Enigma doet denken. In het nummer Paradise zijn Flamenco-invloeden te horen. Vooral het laatste nummer, titelsong Last Passenger, heeft die filmmuziek touch. Door de invloeden van de wereldmuziek en woordloze (meestal vrouwelijke) zang doet de muziek van Mars Project ook wat denken aan Dead Can Dance.

Veel Poolse symfo die ik ken, behoort tot de neoprog. Wat Marek Sikora doet is heel wat anders. Hij maakt geen ‘traditionele prog’, wat dat ook moge zijn. Sikora neemt de luisteraar op reis. Het is een reis die vooral mooi is om relaxed op de hoofdtelefoon te beluisteren, maar ook goed werkt op de achtergrond.