Het leuke aan recenseren is dat je soms met muziek in aanraking komt die je anders nooit gehoord zou hebben. In de regel zijn dat de albums aan de buitengrenzen van de progressieve rock, maar soms gaan ze daar zelfs ver over heen. “An Eclipse Of Images” van Massimo Discepoli en Daniel Barbiero is zo’n album. Progressief valt het allemaal best te noemen, maar rock is het zeker niet. Wat het dan wel is, valt nog niet eens zo makkelijk te zeggen. Soundscapes en ambient, gespeeld met slechts (contra)bas en drums en aangevuld met elektronica, maar ook dat dekt de lading eigenlijk niet echt. Het klinkt soms als jazz, het bouwt soms op als postrock en toch is het allemaal meer dan dat.
Discepoli, afkomstig uit het Italiaanse Assisi, en Barbiero (Washington DC) zijn respectievelijk drummer/multi-instrumentalist en contrabassist en beiden eveneens componist. Beiden hebben onder eigen naam en in verschillende groepen en samenwerkingen al de nodige platen uitgebracht, waarbij Barbiero’s vorige album “Nostos” verscheen op het Acustronico-label, opgericht door Discepoli, waarop ook “An Eclipse Of Images” verschijnt. Aangezien de Italiaan ook nog eens voor de productie heeft getekend, kunnen we gerust stellen dat alles zoveel mogelijk in eigen hand is gehouden.
Ik luister naar veel verschillende muziekstijlen, maar een contrabas als prominentste solo-instrument ben ik niet eerder tegengekomen. Achteraf bezien zeker een gemis! Neem Multiple Horizons waar de lage, diepe klank van Barbiero’s instrument prachtig interfereert met een door Discepoli opgewekte drone en met subtiel drumspel (hoofdzakelijk bekkens). En zo heeft elk nummer eigenlijk wel een eigen stijl, waarbij de ene keer de drums wat zwaarder zijn (Transparency And Its Shadow), een andere keer de elektronica en dan weer de contrabas. En eigenlijk maakt het allemaal weinig uit, want het is vooral het samenspel dat deze nummers zo sterk maakt.
Progressieve rock is “An Eclipse Of Images” dus niet (al staat het daar ook weer niet zo heel ver vanaf). Een interessant album dat toch zeker een deel van onze lezers moet kunnen aanspreken is het wel. Luister vooral eens via de meegeleverde link en laat je net als ik aangenaam verrassen!
Wouter Brunner