Mayra Orchestra

2 juli 2017, 't Blok, Nieuwerkerk a/d IJssel

Locatie
't Blok, Nieuwerkerk aan den IJssel
Christiaan Bruin: drums, gitaar, percussie, zang
Maartje Dekker: zang, piano
Tim Van Gelder: basgitaar
Rik van Honk: trompet, accordeon, toetsen, zang
Ruben van Kruistum: cello, zang
Tom Luchies: gitaar, toetsen, zang
Sophie Reekers: zang, gitaar, percussie
Dawn
A New Skin
In The Woods
I Just Want To Be Loved
Rulers
Run
The Other Side
Change
Keep It Here
Hymn To The Sea
Smoke And Mirrors
Stormhorses
Silver Paradise
Freedom
The Lake

Face The Water

Ik vroeg me van tevoren al af hoe het toch vrij omvangrijke Mayra Orchestra op het niet al te ruim bemeten podium van ’t Blok in Nieuwerkerk aan den IJssel zou passen. Het antwoord was: niet. In afgeslankte vorm – gereduceerd tot een zevental – betraden de Rotterdammers na een korte introductie door de Progfrog-organisatie even na drieën het podium.

Eerder gaf ik in mijn recensie al hoog op van hun tweede album “Oracle” en de albumreleaseshow in Cultuurpodium De Boerderij enkele maanden geleden was van een ongekend hoog niveau. De verwachtingen waren dus hooggespannen voor deze zondagmiddag.

Zeven muzikanten, normaliter een respectabel aantal. Bij het Mayra Orchestra mis je dan dus ongeveer de helft en dat hoor je ook wel terug: geen violen, geen harp, geen percussie, minder blazers. Het zou in het begin van het optreden niet eens zo heel veel verschil hebben gemaakt, het eerste kwartier moest er nog het nodige worden gesleuteld aan de mix, waardoor lang niet alle instrumenten even lekker doorkwamen en zeker de zang ook te zacht was. Dit werd gelukkig verholpen, waardoor het – gelukkig nog steeds – rijke klankbeeld de kleine zaal vulde.

2

Hoofdmoot van het optreden vormde uiteraard “Oracle”, waarvan de meeste nummers wel gespeeld werden. Het is een album dat een sterke flow heeft, waarbij de nummers fijn in elkaar overlopen. Het is dan ook verstandig dat de nummers in de oorspronkelijke volgorde worden gespeeld, zij het dat ze wel in blokjes voorbijkwamen. Ter afwisseling werd namelijk ook nog een achttal nummers van het debuut “World Of Wonder” gespeeld, ook bijna de hele plaat dus. Waar de nummers van “Oracle” in de regel de studioversies volgen – voor zover de bezetting dat toelaat uiteraard – is dat bij de voorganger al minder het geval, nummers hebben door het live spelen inmiddels een eigen dynamiek gekregen.

3

Het blijft toch verduveld knap dat een band sowieso in staat is om deze muziek zo ogenschijnlijk moeiteloos live neer te zetten. Knappe overgangen, mooie afwisselingen tussen breekbaar en op volle kracht, meerdere instrumentwisselingen (Rik van Honk blijft maar wisselen). Zeker de kermisachtig aandoende muziek van het debuut zou gemakkelijk in chaos kunnen ontaarden, maar dat gebeurt dus niet; elk nummer komt netjes weer op zijn pootjes terecht. Hoogtepunten zijn voor mij Stormhorses, met zijn knappe opbouw en pakkend refrein en In The Woods, met een aantal knappe overgangen.

4

Één toegift volgde, Face In The Water, waarvan Dekker al aangaf dat ze vanwege haar verkoudheid de normale toonhoogte maar niet ging proberen. Het maakte gelukkig helemaal niets uit, een sterk nummer blijft een sterk nummer. En zo werd na een ruime anderhalf uur het optreden afgesloten.

5

Zo overweldigend als eerder dit jaar werd het niet, maar wat overbleef was toch wel weer zeer de moeite waard. Later dit jaar speelt Mayra Orchestra – in volledige bezetting – in het Parktheater in Alphen aan de Rijn, ga dat dus vooral zien! Voor nu kijk ik terug op een uitstekend bestede zondagmiddag in Nieuwerkerk aan den IJssel, waar de organiserende mannen van Progfrog weer een puike prestatie hebben geleverd!

6
Verslag: Wouter Brunner
Foto’s: Ron Kraaijkamp

Send this to a friend