Maze Of SoundAlbum

Ik laat me altijd graag meeslepen door muziek om dan ongegeneerd een potje te dagdromen. Met de melodieuze neo-prog van de Poolse formatie Maze Of Sound gaat dat uitstekend. De ronde warme klanken zoals die te horen zijn op hun debuutalbum ”Sunray” zijn weliswaar niet wereldschokkend, ik kan er prima mee leven. Lezers van deze site weten dat ik niet al te veel waarde hecht aan het begrip ‘originaliteit’, zodat de heren van geluk mogen spreken dat hun album bij mij terecht is gekomen. Een ander zou ongetwijfeld gevallen zijn over de oorspronkelijkheid van hun Grey Lady Down/Final Conflict-achtige jaren ’90 prog. Ik niet, ik droom er lekker op weg.

Maze Of Sound heeft zes man nodig om hun varkentje te wassen waarbij een centrale rol is weggelegd voor de gitaristen Maciej Kuliberda en Rafal Galus. Beiden kabbelen en tokkelen er lustig op los en zeer regelmatig voorzien ze de muziek van lekkere solo’s en licks. Fraaie voorbeelden zoals in de goed opgebouwde semi-ballade Man In The Balloon en in het instrumentale Trick Of The Witch zijn er legio. Het harmonieert allemaal erg mooi met de vaak wollige toetsenakkoorden van Piotr Majenski. Hij zorgt overwegend voor een bombastisch geluid en omdat hij hoofdzakelijk begeleidend bezig is, valt z’n synthsolo in Mad Hatter des te meer op. Ook erg aardig is het Tony Banks-achtige orgeltje in Last Sunray. Tevens speelt hij enkele intro’s op piano en hoewel zijn spel niet echt verheffend is, is het wel enorm effectief.

Het geheel doet me nog het meest denken aan de muziek van de eveneens Poolse band After en dat komt naast de instrumentele invullingen hoofdzakelijk door de zang van Kuba Olejnik. Hij heeft een zelfde warmte in z´n stem en zijn tongval is identiek aan die van z´n landgenoot. Een mooi moment horen we in het gedragen Forest waar hij de samenzang met zichzelf aangaat. Voor de band is het fijn dat Olejnik zo´n veilige haven is wat niet betekent dat hij de grenzen niet op zoekt. Luister wat dat betreft even naar Last Sunray en hoor hoe hij het redt met zijn flexibele stem. Een andere After-overeenkomst vinden we in het puike basspel dat zich samen met de drums op stoïcijnse wijze door de muziek vlecht.

Maze Of Sound heeft zichzelf met “Sunray” prima op de kaart gezet. Het is een beetje een dooddoener om te zeggen dat de band een belofte is voor de toekomst, maar dat is hij wel.

Dick van der Heijde