Midnight MassesAlbum

SuperBall Music timmert lekker aan de weg. Na het onlangs verschenen uitstekende album van Flood Of Red hebben we nu van doen met Midnight Masses. Niet echt een bekende naam, maar tot de vaste kern behoort onder anderen Jason Reece, die als zanger, gitarist en drummer doorgaans de kost verdient bij vaandeldrager …And You Will Know Us By The Trail Of Dead. Leuk om te weten en direct weer te vergeten, want muzikaal zijn er vrijwel geen overeenkomsten te vinden.

De basis op “Departures” wordt overduidelijk gelegd door de verschillende drum- (mers) en baspartijen. Bijzonder stevig in de mix opgenomen en fraai analoog klinkend (phoe, wat een opluchting!) wordt het tempo (zoals wel vaker) maar ook de sfeer en sound meest bepaald door deze super dynamische en heerlijk muzikale bijdragen.

Mede sfeerbepalend is de allerhande elektronica die ruim aanwezig is en een flink futuristisch tintje geven aan de songs die uitbundig hun ding doen binnen een eclectische (sorry, daar is het woord weer) mix van sterk uiteenlopende invloeden, zoals (psychedelische) rock, lichte gospel, soul, dance en krautrock. Jawel, eigenlijk geen ‘prog’ pur sang dus, maar zeker progressief!

Vergelijkbare bands zijn nauwelijks voor handen, wat een groot compliment mag heten. Op z’n best kan ik zeggen dat in de beat met enige regelmaat iets van het latere The Pinapple Thief besloten ligt (luister naar het ijzersterke Everywhere Is Nowhere) en dat veel gitaarpartijen mij sterk doen herinneren aan de jaren ’80 The Cure. Daar staat dan weer tegenover dat de beklemmende en sferische sound van Hollywood Death Forever en Be Still raakvlakken heeft met wat tegenwoordig door muzikanten/bands als Kurt Vile en The War On Drugs wordt geclaimd.

Ook heel leuk is het opwindende Clap Your Hands waar overduidelijk die heerlijke riff van Spencer Davis Group’s I’m A Man te horen is. Geweldig gedaan trouwens!

Wat verder nog de annalen in mag als een sterk ritmische en zeer opzwepende song met een baspartij -die in kwaliteit en impact niet onderdoet voor die op Steven Wilson’s Luminol– is het overweldigende Am I A Nomad? Dit is een van de sterkste songs die ik in tijden gehoord heb!

Al met al mag duidelijk zijn dat ‘Midnight Masses’ totaal ongeschikt is voor traditionele proggers, maar des te meer voor een ieder die snakt naar bands met een eigen geluid en progressie als uitgangspunt (wat ik overigens geheel niet als sneer bedoel want ik hang er zelf een beetje tussenin). De sterk aanwezige en overweldigende beats door bas en drums, in combinatie met emotionele (doch prettig in het gehoor liggende en toch wel ingetogen) zang, en afwisselende gitaar, samples en toetsen doen het bij mij zeer goed, evenals de organische wijze waarop de nummers in elkaar overvloeien. Was ik al een groot fan van SuperBall producties, met ‘Midnight Masses’ heeft men er een zeer consistente en complete topper van jewelste bij!

Govert Krul

CD:

LP: