“Repercussions” is het in eigen beheer uitgebrachte debuut van de Finse band Minutian. Volgens eigen zeggen proberen ze iets nieuws toe te voegen aan de wereld van de harde muziek. Dat is een bewonderenswaardig streven. De ambitie van deze heren valt zeker te prijzen, maar grote innovators zijn ze moeilijk te noemen.
Het eerste nummer, Hole, grossiert in de gitaarharmonietjes waar Katatonia zich van bediende ten tijde van “Last Fair Deal Gone Down” en “Viva Emptiness”. Platen die ongeveer een decennium eerder uitkwamen. Grote muzikale verrassingen komen we ook in de andere nummers niet tegen. Minutian lijkt het grote progkookboek te hebben gevonden, de ingredienten te hebben bestudeerd, en vervolgens besloten om alles niet bij de speciaalzaak te halen, maar bij de kiosk op het station. Zanger met een hoge, ijle stem? Check. Jazzy en Oosterse gitaarloopjes? Check. Rare tempowisselingen? Check. Semi-intellectuele teksten? Check. Zanger Mikko Heino (what’s in a name) doet erg zijn best, maar zit er vaak toch behoorlijk naast. Sommige vocalisten kunnen zich verschuilen achter het mantra ‘dat is niet vals, dat is dissonant’ maar die vlieger gaat hier helaas niet op, omdat de rest van het gebodene ook achterblijft. De gitarist noch de drummer valt te betrappen op echt originele ideeën. Ook het geluid van de cd is vlak en dun, ondanks het feit dat Minutian ruim twee jaar de tijd heeft genomen om deze plaat op te nemen. Toegegeven, de muziek doet af en toe denken aan bands als Evergrey en zelfs Tool, maar uiteindelijk is het, ondanks de prachtige coverillustratie, gewoon een cd om snel weer te vergeten.
David Nummerdor