Mirna's FlingAlbum

Het leven kan soms heel erg lastig zijn. Je zou maar Progwereldrecensent zijn en een ongelooflijke drang hebben om een recensie te schrijven van een band of artiest die eigenlijk niet helemaal binnen het profiel van Progwereld past. Maar goed, hoe ziet dat kader er eigenlijk uit?

Als je ons rijke archief doorneemt, zie je onder andere de volgende namen: Within Temptation, Coldplay, Galahad, Univers Zero, Salim Ghazi Saeedi, Radiohead, Pink Floyd, Kong, Nucleus Torn, Sigur Rós, Jethro Tull, Textures en bijvoorbeeld Abel Ganz. Dit is nog maar een kleine opsomming én volkomen willekeurig uit onze verzameling van recensies gehaald. Neem een blanco vel papier en een dikke stift. Schrijf nu deze namen in een Mindmap willekeurig tegenover elkaar met centraal in het midden progrock. Wat is dan opvallend? Natuurlijk zijn er overlappingen, maar daarnaast ook veel verschillen in stijl en diversiteit. De puristen onder ons moeten dit verslag misschien maar overslaan, maar als je open staat voor goede muziek, is het wellicht verstandig deze pagina eens door te lezen.

Hoe dan ook, ik heb nog een legitieme reden bij de hand om dit album te bespreken, de maker achter dit project is namelijk Arjan Hoekstra, de mastermind van de opkomende progband The Good Hand. Deze band heeft dit jaar de cd Atman uitgebracht, welke hoge ogen gooide in Oost Nederland en met het album zelfs de Wereldse Tien haalde. Het project Mirna’s Fling is overigens wel van een totaal ander kaliber. De muziek van Mirna’s Fling leunt volledig op het singer-songwriter principe. Hoekstra laat op dit album vooral horen dat hij een geweldige en veelzijdige stem heeft. Zijn stem is kenmerkend, gevoelig, soms messcherp en met zijn sobere instrumentarium zet hij een ongelooflijk intrigerend album neer. Bij de eerste luisterbeurt was mijn interesse al gelijk gewekt, maar na meerdere luisterbeurten groeide het album bij elke minuut. Het totaalgeluid is te omschrijven als melancholisch, soms surrealistisch, en vooral ‘back to basic’.

Het eerste nummer op het album doet gelijk aan een kruising tussen Nick Cave en Lou Reed denken. Het diep donkere stemgeluid van Hoekstra is daarbij leidend, maar de eenvoud van het nummer doet ook aan de werkwijze van deze iconen denken. Qua gemoedstoestand krijgen we een totale omslag in Surreal, wat naast luchtig en frivool ook echt zijn naam aandoet. Het is een bijzonder nummer en ook één van de weinige op het album waarop drums zijn te horen. Liefhebbers van 16 Horsepower kunnen hoogstwaarschijnlijk uit de voeten met Winter’s Breeze, wat een overduidelijke tint mee heeft gekregen van de zuidelijke staten van Amerika. Het nummer Trouble is één van de toppers op het album, het heeft een Bob Dylan invloed meegekregen en wordt gedragen door een paar akkoorden, maar ook hier heeft de stem van Hoekstra haast een magische uitwerking.

Nog niet genoemd, maar Hoekstra bespeelt alle instrumenten op het album zelf. Per nummer is dat over het algemeen numeriek minimaal gebleven, maar toch pakt Hoekstra heel divers uit met verschillende instrumenten. De belangrijkste zijn wel de piano, toetsen en diverse soorten gitaar, maar zoals gezegd horen we ook wat drums, een bas tuba, beatboxen en zelfs een wekkerradio. Verwacht dan ook geen uitgesponnen toetsenpartijen, snerpende solo’s en complexe ritmes op “For The Love Of Me”. Eigenlijk de enige niet akoestische uitzondering op het album is Stranded, wat met een synthesizer en een bas tuba is gemaakt. Hoekstra weet met zijn eenvoud en zanggeluid een prachtige en onderhoudende mix van Nick Cave, Antimatter, 16 Horsepower, Bon Iver en Bob Dylan neer te zetten. Maar wellicht het belangrijkste instrument is Hoekstra’s intrigerende stem. Zo klinkt hij in World Of Make Believe als Kurt Cobain en u zal ongetwijfeld zelf nog genoeg andere referentiekaders op het album vinden. Dat alleen al is de moeite waard om deze cd te beluisteren.

Concluderend kunnen we vaststellen dat ook Mirna’s Fling overlappingen kent met progmuziek. Het is alleen aan de puristen onder ons om de juiste kaders neer te zetten. Ik beeld mij het volgende scenario al in: u leest de eerste alinea, ziet de genoemde namen en pakt een nieuw vel papier. Plaats nu tussen al die eerder genoemde bandnamen ook Mirna’s Fling daartussen. Nog steeds duizelt het verband van de genoemde namen u voor ogen.

Afijn, daar heeft u mijn motivatie.

Ruard Veltmaat