MiscellaneAlbum

In de zomer van 2001 kreeg het Nederlandse label Bee & Bee een tip van het Zwitserse Gallileo Records. Het betrof de Slowaakse band Miscellane. Twee weken later had de band een platendeal gesloten met de Nederlandse maatschappij. Ze doken de studio in en namen letterlijk met bloed zweet en tranen “Painted Palm” op. Toetsenist Roman Hubinsky lag tussen door 3 dagen in het ziekenhuis met nierstenen en toen de band bijna klaar was in de studio kregen ze een auto ongeluk, welke ze gelukkig allemaal overleefden. Uiteindelijk kwam alles goed en nu draait het schijfje zijn rondjes in mijn CD-speler.

Solstice Story vormt het hoofdgerecht van het album. Het epische nummer is verdeeld in twee stukken en hebben tekstueel hetzelfde onderwerp. Beide nummers zitten vol complexe tempowisselingen, mooie melodielijnen en veel variatie. De band weet goed progmetal en symfo met elkaar te verweven tot één geheel. Zware gitaarriffs, veel kerkorgel, akoestische gitaar en orkestraties. Dit alles is in de muziek van dit viertal te vinden. Zanger Peter Orel heeft een goeie stem. Zijn stemgeluid doet alleen soms wat scherp aan. Soms is hij in staat om er enorm veel emotie in te leggen. Luister maar eens naar het laatste gedeelte van Solstice Story Part 1 waarin hij zijn stem seconden lang laat aanhouden. Er gebeurt zo veel in deze twee songs dat het vrijwel onmogelijk is om ze duidelijk te beschrijven.

Drummer Marek Hrabec is voor mij de held van Miscellane. Wat deze man demonstreert is weergaloos. Hij beperkt zichzelf niet tot het begeleiden van de band maar kent zichzelf een prominente rol toe. De combinaties die hij uit zijn kit haalt zijn verbluffend. De meest complexe stukken lijken met het grootste gemak uit zijn handen te komen. Vooral op Solstice Story Part 2 laat hij zich helemaal gaan. Zou me goed voor kunnen stellen dat menig drummer zijn stokken aan de wilgen zou willen hangen als hij dit hoort.

Wings heeft zo’n melodie die de hele dag door je hoofd blijft spoken. Naast zijn zangkwaliteiten is Orel ook nog eens een begenadigd gitarist. Heftige riffs en een mooie solo deelt hij met de luisteraar in dit nummer. Het eindigt origineel met een vette knipoog.

Laments doet qua intro denken aan de Red Hot Chilli Peppers. Het nummer is over het geheel genomen lekker up-tempo met veel toetsenwerk. Toetsenist Roman Hubinsky is voor het grootse deel verantwoordelijk voor de symfonische inslag op dit album. Mooie toetsensolo’s komen uit zijn vingers maar ook in een begeleidende rol voelt hij zich goed thuis. Hoogtepunt in zijn spel zijn de breed uitgesponnen kerkorgelstukken die vooral in de beide Solstice Stories te horen zijn. In Few Letters On A Tomb wordt prachtig aanzwellend pianospel afgewisseld met korte krachtige gitaarriffs. Dit is ook het rustigste nummer (geen ballad) met emotionele zang. Een waardige afsluiter.

Maarten Goossensen