Een Nederlandstalige symfoband, het is en blijft een unicum. Momentum, uit Noord-Holland, durft het aan om onze geliefde muziekstijl te verrijken met Nederlandstalige zang. Mijn collega Maarten Goossensen was twee jaar geleden positief over hun debuut “Uit het Leven Gegrepen”. En om maar met de deur in huis te vallen: ik ben dat ook over de mini-ep “De Slag op de Suyderzee”.
Dit is een mini-conceptalbum over de Slag op de Zuiderzee, die in 2023 precies 450 jaar geleden plaatsvond. Naast fijne progmuziek, krijg je dus een interessante geschiedenisles. We bevinden ons in de Tachtigjarige Oorlog. Op de Zuiderzee vindt een slag plaats tussen de watergeuzen en de Spaanse overheersers die door de geuzen wordt gewonnen. Belangrijke personen als Willem van Oranje, prins Filips II en Alva passeren de revue. Een en ander met de godsdienststrijd (tussen rooms-katholieken en protestanten) op de achtergrond.
In eerste instantie had toetsenist Fons Flotman het idee van een rockopera in de sfeer van Ayreon in zijn hoofd. Maar omdat de band graag wilde dat de muziek ruim op tijd was voor de herdenking van de slag in Hoorn, midden oktober, besloot Momentum om er een mini-rockopera van te maken. In mijn ogen een goede keuze, want nu is het muziekstuk voor iedereen goed te behappen.
Muzikaal krijg je moderne prog, ergens tussen neo-prog en de iets stevigere symfobands. Wat ik sowieso goed vind is dat het stuk nergens gekunsteld klinkt. De verschillende stukken of stukjes volgen logisch op elkaar. Het geheel is behoorlijk vol gezongen, maar gelukkig is er ruimte voor met name gitaarsolo’s. Wat ik erg kan waarderen aan Momentum is dat er creatief met het Nederlands wordt omgegaan. Creatieve vondsten en mooie rijmen zijn schering en inslag. Alleen daarom al heb ik regelmatig met een glimlach op mijn gezicht naar deze muziek geluisterd. Nog wel een kritische noot dan wat betreft het Nederlands: ik kom zelf uit het oosten van de Nederlanden, dus een gebied waar men de ‘e’ inslikt en de ‘n’ juist benadrukt, in het Hollands wordt de ‘n’ regelmatig vergeten. Zo ook op deze plaat. Maar goed, wellicht een kniesoor die daarop let.
Ik vind de finale van deze plaat erg mooi. Dan wordt de slag vertaald naar de situatie nu. De heldendaden van Jan Haring worden als voorbeelden voor ons allen gegeven: dat degenen die voor ons streden niet worden vergeten. Sowieso vind ik de laatste tien minuten erg sterk, als het over Haring als ‘de held der Zuiderzee’ gaat. Hij werd neergeschoten nadat hij de admiraalsvlag van het vijandelijke schip had neergehaald. De Spaanse overheersers dachten dat ze de slag hadden verloren en er ontstond chaos met als uitkomst dat uiteindelijk Alva de Nederlanden verliet.
Kortom, Momentum laat zien dat de Nederlandse taal en prog prima samengaan. Muzikaal is het dik in orde en mij bevalt het wel dat een stukje Nederlandse geschiedenis op deze manier wordt verklankt. Puik werk vrouw en mannen!