Moon Safari en PBIIConcert

Blijkbaar wil Moon Safari er een traditie van maken om jaarlijks in de maand september een tour door Europa te maken. Vorig jaar kwamen ze begin september in Nederland en zo ook dit jaar. Een goed begin van een nieuw concertseizoen. Het eerste concert buiten Zweden mocht plaatsvinden in de Boerderij in Zoetermeer. Ruim 120 mensen waren er op afgekomen.

Aanvankelijk stond Modest Midget als opwarmer geprogrammeerd, maar een paar weken voor het concert moesten zij annuleren. Er werd een vervanger gevonden in de Haagse band PB II die een selectie uit hun nieuwe programma “1000 Wishes” zouden laten horen.

Nu is de afgelopen maanden op Progwereld ruimschoots aandacht gegeven aan PD II en hun “1000 Wishes” project. Ondanks al die aandacht was ik nog niet in staat geweest hun nieuwste album te beluisteren, laat staan één van de speciale concerten te bezoeken. Voor mij was dit concert een kennismaking met zowel PB II als ook met “1000 Wishes”.

Via de informatietafel begreep ik dat PB II nu een weg zoekt om de concerten voort te zetten zonder orkest. Het is natuurlijke een hele uitdaging om een muziekstuk dat geschreven is voor orkest met band, zonder het orkest uit te voeren. Natuurlijk kan de muziek van het orkest afgespeeld worden, maar kan het ook boeiend? Voor dit concert deed PB II een experiment met een videoweergave van het orkest. Zo werd toch de indruk gewekt dat het orkest aanwezig was. Wat mij betreft is dat wel gelukt, maar is dat wel ten koste gegaan van de zichtbaarheid van de band. De belichting moest aangepast worden, waardoor de band niet optimaal zichtbaar was.

PB II speelde alle nummers van “1000 Wishes” met uitzondering van de gesproken teksten. Als nieuwkomer kon ik hierdoor de verhaallijn niet volgen. De muziek en zang waren verder wel bijzonder boeiend. Vooral de bijdragen van de sopraan Nathalie Mees maakten een bijzondere indruk op mij.

Bij de toetsen had ik regelmatig de indruk dat het e.e.a. gesampled was, maar daarin kan ik mij natuurlijk vergissen, omdat ook de bijdragen van het orkest afgespeeld werden. Al met al was ik zodanig onder de indruk dat ik in de pauze besloot het goede doel waarvoor “1000 Wishes” is geschreven te ondersteunen door een album aan te schaffen.

Na de pauze was het tijd voor de vrolijke klanken van Moon Safari. De tour van Moon Safari stond in het teken van hun nieuwste album “Himlabacken Vol. 1”. Het concert opende met een verlicht podium zonder Moon Safari, waarbij de openingstrack (Kids) van dit nieuwe album werd afgespeeld. Direct daarna kwamen de zes mannen onder gejuich van het publiek het podium op en speelden het volgende nummer van hun nieuwe album: Too Young To Say Goodbye.

Frontman Petter Sandström was spraakzaam en bewegelijk aanwezig en ook de andere leden deden heerlijk hun ding op het podium. Het genieten spat er bij Moon Safari aan alle kanten vanaf. Als ik de muziek van een album hoor, word ik altijd blij, maar als je die gasten ook bezig ziet, is het effect veel groter.

Ik was onder de indruk van de zang en het toestenspel van Simon Åkesson. Zijn zang was vol dynamiek en overgave.

Het geluid was goed in vergelijking met vorig jaar. Ook de belichting was erg leuk en paste prima bij de sfeer van de muziek. Het publiek genoot werkelijk aan alle kanten. Petter wist een prima interactie aan te gaan met het publiek.

Natuurlijk werden niet alleen nieuwe nummers gespeeld; ook de bekendere langere epics kwamen aan de orde. Als afsluiter werd het acapella Constant Bloom gezongen. Door het enthousiasme van het publiek werd daar vervolgens Yasgur’s Farm aan toegevoegd.

Tevreden ging het publiek naar huis, wetend dat al die mensen die niet aanwezig waren iets gemist hadden. Volgend jaar hopen we minimaal het dubbele aantal bezoekers te zien bij Moon Safari. Als ze voor 120 man al zo’n feest weten neer te zetten, hoe wordt het dan bij een volle zaal?

Verslag: Peter van der Schelde
Foto’s: Milly Kusmic