Muziek wordt voor mij vaak pas interessant als er nieuwe wegen in bewandeld worden. Dat hoeven zeker geen snelwegen te zijn, maar er moet toch op zijn minst iets inzitten dat ik nog niet eerder gehoord heb. Recenseren is een mooie manier om in aanraking te komen met allerlei soorten mij onbekende muziek en vooral met muziek waarvan ik op voorhand ook niet had kunnen zeggen of het me aan zou spreken.
Van de Amerikaanse multi-instrumentalist Todd Tobias hoorde ik enkele jaren geleden eens een soloplaat en die sprak me in het geheel niet aan. De ter bespreking voorliggende samenwerking met de Italiaanse zangeres Pat Moonchy voelt dan ook als een soort van herkansing. Het blijkt overigens inmiddels alweer het tweede album van het duo te zijn, na het vorig jaar verschenen titelloze debuut, dat geheel langs mij heengegaan is.
“Atmosfere” is een wat merkwaardige verzameling van meestendeels korte nummers, waarvan er slechts één (net aan) boven de drie minuten klokt. Veel nummers voelen – mede door de nogal abrupte eindes – daarmee vooral aan als probeersels. Omdat ook de overgangen tussen de nummers niet heel natuurlijk aanvoelen en de samenhang redelijk afwezig is, blijft tijdens de luisterbeurten toch vooral de vraag hangen welke bedoeling het duo met deze plaat heeft.
Dat neemt niet weg dat een aantal nummers interessante ideeën herbergt. Zeker de nummers waarin wat nadrukkelijkere instrumentatie wordt gebruikt, zoals Grumo en Altri Sé, kennen ondanks de korte duur toch een aardige spanningsboog. Op deze nummers is het ook vooral de zang van Moonchy die positief opvalt. Vind ik die vaak nogal geknepen en daardoor wat kinderlijk overkomend, zeker op het afsluitende nummer ontstaat een mooi samenspel tussen het orgelspel van Tobias en de zang. Hierbij laat de Italiaanse ook een zekere gelijkenis in klankkleur en timing met bijvoorbeeld Joanna Newsom horen, waarbij aangetekend dat die laatste toch wel wat spannendere zanglijnen kiest.
“Atmosfere” kent dus vooral aan het einde nummers die de moeite van het beluisteren zeker waard zijn. Als geheel kan het me om de hiervoor genoemde redenen echter niet zo bekoren.