MorgendustAlbum

We schrijven de eerste helft van de jaren ’90 ten tijde van de tweede neo-prog golf. Het Nederlandse label SI Music bracht in rap tempo cd’s uit. Ik weet dat er ook nogal wat kritiek was op dit label. Een aantal releases was te toegankelijk om van ‘echte symfo’ te spreken…

Ik heb SI Music altijd erg gewaardeerd, al bracht dit label natuurlijk ook mindere cd’s uit. Maar goed, welk label doet dat niet. SI Music steunde in elk geval Nederlandse symfobands als bijvoorbeeld Egdon Heath, For Absent Friends en PTS. Van PTS heb ik drie cd’s thuis en hun fijnste vind ik “Tides” dat destijds bij SI is uitgegeven. Toegankelijke, songgerichte en sfeervolle neoprog. Hun muziek sloeg aan en de band mocht zelfs in het voorprogramma van Marillion optreden. Het geval wil nu dat drie leden van PTS hun opwachting maken in Morgendust, van welke band door ondergetekende de debuut-cd besproken wordt. Marco de Haan (zang), Dario Pozderski (basgitaar) en Ron van Kruistum (gitaar) hebben versterking gekregen van Iwan Blokzijl (toetsen) en Job Noordmans (drums). Het resultaat is kwaliteitprogpop met een alternatief randje.

De band noemt het zelf ‘80’s style indie rock. Het zal ongetwijfeld komen door mijn symfo- georiënteerde smaak, maar ik hoor er zeker vleugjes prog in. Bijvoorbeeld in het nummer All Right, met een kenmerkende drumcomputer sound, dat erg doet denken aan Duke en In The Air Tonight. Vind je toegankelijke neoprog en jaren ’80 Genesis nog symfo, begrijp je wat ik bedoel?

Deze ep begint met titelnummer Storm Will Come. En daarmee zet Morgendust neer waar de band voor staat: ergens tussen For Absent Friends, Tears For Fears, U2 ten tijde van “The Unforgettable Fire” en alternatieve gitaarpop (Radiohead ten tijde van “Pablo Honey”) in. Dat levert hele mooie nummers op. Een aansprekend nummer vind ik Kind Of Blues, dat een fijne jaren ’80 vibe heeft en een lekker refrein dat blijft hangen. Dat geldt ook voor nummers als Love Lost (Again) en Nameless. Was Love Lost (Again) in 1985 uitgekomen, was het een geheide hit geweest.

Op de ep staat met All This Talk nog een bonustrack die ik een tikkeltje minder vind dan de overige nummers. Met remixen van nummers maak je mij sowieso niet blij, maar goed, laat u zich daardoor niet weerhouden om Morgendust te checken. Deze mannen hebben een sterke ep gemaakt en ik verwacht dat er veel meer in het vat zit. Aanbevolen voor muziekliefhebbers die houden van de jaren ’80, atmosferische alternatieve gitaarmuziek, en een vleugje (neo)prog.