MorildAlbum

Dat de bandleden van het uit Trondheim (Noorwegen) afkomstige Morild liefhebbers zijn van de natuur blijkt uit “Aves”. De albumtitel komt uit het Latijn en betekent ‘vogels’. En over deze gevleugelde dieren gaat de opvolger van het debuut “Time To Rest” uit 2008. De verwachtingen na dit dubbelalbum waren bij mij hoog gespannen. Helaas worden deze verwachtingen op “Aves” niet ingevuld.

Dit album kent twee minpunten. Het eerste minpunt is de zang van John Anders Troset. In mijn recensie van “Time To Rest” maakte ik al melding van de magere zang-technische bagage van de man. De hoop dat Troset zich de kritiek zou aantrekken en zich ontwikkeld zou hebben, blijkt ijdel. Zijn stemgeluid is breekbaar en ijl en is niet ontdaan van dialect. Het tweede minpunt is de productie van deze schijf. De drums klinken blikkerig en zijn te ver naar achter gemixt. Bovendien heeft het totaal geluid weinig volume en kracht. Eigenlijk krijgen van mij alleen Odd-Roar Bakken (gitaar, toetsen), Hans Kristoffersen (gitaar) en Mari Haug Lund (fluit) een voldoende. Een aanwinst is Lund. Ze werkte al mee aan het debuut, maar maakt nu deel uit van de vaste bezetting. Ze geeft dit album met haar fluitspel een folk-achtige inslag en authentiek gevoel.

Prominent op het album staan Wildflower, Labour Day en Waiting For The Ferry, Part 1 & 2. De drie nummers klokken respectievelijk 21, 13 en 24 minuten. Daarmee vormen ze het leeuwendeel van de totaal vijf kwartier speelduur. Vooral deze nummers zijn, ondanks het productionele aspect, nog enigszins het genieten waard. De lang uitgesponnen passages van Bakken en Kristoffersen op toetsen en gitaar zijn gewoon lekker. En de integratie van het fluitspel is mooi. Tegelijk wordt duidelijk dat de heren het maximale uit hun mogelijkheden halen. De loopjes en solo’s zijn melodieus, maar blinken overwegend niet uit door virtuositeit en snelheid. Het gevaar van gezapigheid ligt dan ook op de loer.

Er is zichtbaar veel liefde, tijd en energie in het twintig pagina’s tellende cd-boekje gestoken. Wellicht té veel. Pentekeningen, fraaie waterverftekeningen van basgitarist Nils Larsen en aanvullende teksten bij elk nummer. En de albumhoes is de mooiste die ik in lange tijd heb gezien. Ik hoop en wens dat minstens zoveel liefde, tijd en energie wordt gestoken in de muzikale productie van een derde album. Misschien worden mijn verwachtingen dan alsnog ingevuld.

Hans Ravensbergen