MorningAlbum

 Bij het lezen van de albumtitel “Hour Of Joy” kreeg ik spontaan uitslag en jeuk. Ik kreeg visioenen van televisiedominees die hel en verdoemenis voorschotelen. Die rampspoed kan alleen worden voorkomen door te bidden, maar bovenal het storten van geld zodat de dominee zijn goede werk kan blijven voortzetten. Gelukkig geeft de platenmaatschappij, het Griekse Black Lotus, aan in welke richting ik de muziek van de Nederlandse band Morning moet zoeken, namelijk in atmosferische progressieve metal. Morning beschikt in Saskia van Heugten over een zangeres met een prettig stemgeluid en mede hierdoor zal een link met bijvoorbeeld The Gathering snel gelegd zijn.

Intro is precies dat waarvoor de titel staat en niets meer. De vervormde stem behoort aan Arjen Lucassen. Het album begint pas echt met het titelnummer. De gitaristen Martijn Brauwers en Bas Rensen zetten een stevige doch doorzichtige gitaarmuur neer, die zo nu en dan aan Iron Maiden doet denken. Zangeres Saskia houdt zich met overtuiging staande. Het drumgeluid van Mauro Pi had wat meer aandacht verdiend, want het klinkt zo nu en dan blikkerig. Een afwisselend nummer compleet met gitaarduel. Echt atmosferisch wordt het bij Inside. Een dromerig begin met zoemend basspel van Pol Bannier. Daarna wordt het zwaarder. De toetsen van Stijn Bannier blijven voor de inkleuring zorgdragen.This Unreachable Mess drijft op het meeslepende gitaarwerk dat het ene moment lekker hakt en het andere aanstekelijk werkt op de nekspieren. Sommige wendingen zijn abrupt en komen daarom soms gezocht over. Het dubbele gitaarwerk vind ik een sterk punt. Uitermate stevig, bijna trash-achtig komt The Unknown Is Searching The Unfound uit de startblokken. De zang van Saskia staat bijna haaks op de muziek. Een intrigerende wisselwerking in een sterk en afwisselend nummer. Kill The Silence begint ingetogen met tokkelend gitaarspel om zich vervolgens te ontwikkelen tot een stevig nummer. In dit nummer klinkt het drumgeluid (en dan met name de bekkens) niet best. Jammer, want toetsenist Stijn gooit er in dit nummer een fraaie solo uit compleet met Hammondgeluid.

Circle Of Power is weer een afwisselend nummer waarin het nodige gebeurt, maar waarin ook de toetsen van Stijn niet altijd even duidelijk zijn te onderscheiden. Een probleem dat in When Shadows Dance In The Light opgelost is. Dit is echter voor mij één van de mindere nummers van het album. Het past niet echt bij de rest van de nummers. Het is meer een gevoel dan dat ik kan benoemen waarom dat zo is.

Het atmosferische Captured By The Colour Of Faith laat een gruntende Saskia van Heugten horen. Stevig gitaarwerk gaat mooi samen met de lekker opvullende toetsenpartijen van Stijn Bannier. Het opvolgende Perception Of Feelings gaat eigenlijk verder waar het vorige nummer ophield. Live zouden deze nummers een mooie twee-eenheid kunnen vormen, waarbij Perception Of Feelings het rustiger tweede gedeelte is. Langzaam en meeslepend start You’re Setting Fire. Een nummer dat zich opwerkt naar een stevig en progressief gedeelte. In het één na laatste en langste nummer van “Hour Of Joy”, Stop Drawing wordt gebruik gemaakt van een koor. De gitaristen laten zich weer van hun beste kant horen en ook de toetsenist kleurt alles met verve in. Echter de laatste anderhalve minuut is niets meer dan vulling. Puur om aan de titel “Hour Of Joy” te kunnen voldoen. Als laatste waagt Morning zich aan een nummer van Queen, namelijk “The Show Must Go On”. Hierin wordt nog een keer duidelijk welk een groot performer Freddie Mercury was. Muzikaal is er iets aangepast en heeft men het omgezet naar Morning begrippen. De essentie van het nummer is intact gebleven, maar zodra echter de zang begint, ontbreekt er iets. Niets ten nadele van Saskia, maar van Queen blijf je af.

Morning levert met “Hour Of Joy” een goed debuut af en biedt de band mogelijkheden om verder te groeien. De afwisseling en goede nummers zijn aanwezig, maar kunnen nog verder uitgekristalliseerd worden. Daarnaast is het (drum)geluid op een volgend album voor verbetering vatbaar.

Rob van Oosten