Ik heb het al vaker geschreven maar kan de verleiding niet weerstaan het hier te herhalen: muziek moet boven perfectie vooral sfeer en ziel hebben. Nu, ik word op mijn wenken bediend door het Britse Mother Black Cap, dat sinds 2005 de podia onveilig maakt met diep in de jaren ’70 gewortelde progressieve rock. Men put rijkelijk uit de bron, ontstaan uit bands als Camel, King Crimson, Genesis en hier en daar Focus. Om dit rijtje te completeren voeg ik ook Pink Floyd toe, hoewel eerder als inspirator dan referentie. Hoezeer men fan is van laatstgenoemde band blijkt uit de tour die men in 2007 deed met deels eigen composities en deels interpretaties van Pink Floyd songs.
Aangezien het bandgeluid vertrouwd is als de keuken van je oma, heb je precies twee seconden nodig om je volledig thuis te voelen op deze cd. Deze mannen spelen niemand na, maar zijn volledig één met hun roots, alsof ze mede aan de basis hebben gestaan van ons geliefde genre. De typisch Britse (maar alles behalve perfecte) zang zorgt voor de benodigde authenticiteit en gesteund door een heerlijk transparante productie, brengt Mother Black Cap een volstrekt oprecht geluid. De gitaar speelt nu middels riff, dan weer solerend een hoofdrol maar altijd neuriet dat droge Hammond geluid mee op de achtergrond, hoewel het af en toe de stoute schoenen aantrekt en stevig door mijn koptelefoon galmt. Complimenten tenslotte ook voor de dynamiek, balans en compositorische klasse, waardoor de aandacht geen moment verslapt.
Met Mother Black Cap en een glaasje lekkers of kopje thee erbij weet je je tijdens de donkere maanden verzekerd van een behoorlijk aantal meer dan aangename uurtjes. Gordijnen dicht, verwarming aan, oogjes toe en zwijmelen maar. Veel meer heeft een mens niet nodig…
Govert Krul
Bestel deze cd rechtstreeks bij Discorder