MyrathAlbum

Mohamed Bouazizi is een martelaar, een held. Op 17 december 2010 stak de werkloze afgestudeerde student zichzelf in Tunis in brand. Vier weken later verliet president Ben Ali het land. Vier weken tussen het begin van een volksopstand en de val van de eerste Noord Afrikaanse dictator in wat nu al de Jasmijn Revolutie wordt genoemd. Wat hierna volgde zal iedereen bekend zijn.

Het was gedurende deze historische en woelige periode dat Myrath (Arabisch voor legende) zijn vierde album in elkaar stampte. Zelfs de studio moest worden gebarricadeerd. Die Jasmijnse Revolutie zal ongetwijfeld de oorzaak zijn dat dit progmetal juweel bol staat van de Oriëntaalse invloeden. “Tales Of The Sands” is als een zandstorm die je trommelvliezen geselt. De band klonk nog nooit zo puur en eerlijk. De Tunesische trots druipt gewoon uit je speakers. De muziek doet je jubelen en uitbarsten in gezang. Gooi de stoelen aan de kant, klim op tafel en laat je hoofd schudden en je buik dansen op de bulderende oase van stergitarist Malek Ben Arbia en zijn vrienden. Laat je meevoeren op de strot van Zaher Zorgatti, een van de betere zangers in het rockgenre.

Vanaf de eerste tonen van Under Siege (alleen de titel al) waan je jezelf in de kashba’s van Sousse, Sfax of Tunis. Daarna raast de storm voort om drie kwartier later weer te gaan liggen. Het zand zal tussen je tanden knarsen. Onmiskenbaar zijn er de herkenningspunten als Symphony X, Kamelot maar vooral Orphaned Land. Net als die laatste verloochent ook Myrath zijn trotse afkomst niet. Het maakt de pret alleen maar groter.

Hoogtepunten zijn de drie nummers die de vijf minuten overstijgen. In het zeer gelikte titelnummer Tales Of The Sands is het alsof Het Groot Niet Te Vermijden de heren in het refrein van inspiratie heeft voorzien en niet andersom. Zowel het stuiterende Wide Shut als het dynamische Beyond The Stars biedt voldoende ruimte voor variatie die mede wordt ingevuld door traditionele elementen zoals folkloristische stukken op viool. Myrath koppelt power aan melodie en knoopt opzwepende ritmes aan superstrakke gitaarriffs alsof het een vliegend tapijt betreft.

De naam van Mohamed Bouazizi werd gescandeerd tijdens manifestaties in heel Tunesië. In Sidi Bouzid hangt op het centrale plein een grote foto van Mohamed met eronder steunbetuigingen. Het naambordje van het 7 november 1987-plein, vernoemd naar de datum van Ben Ali’s aantreden, is vervangen. Het heet nu het Mohamed Bouazizi-plein. Laat “Tales Of The Sands” het nieuwe Tunesische volkslied zijn en verplicht worden gesteld op alle scholen in Tunesië.

Hans Ravensbergen