MysteryAlbum

“Mystery, dat is toch die groep van die nieuwe zanger van Yes? Hoe heet die gast ook alweer? Is het niet David Benoît? Ja, zijn stemgeluid heeft inderdaad wel wat weg van Jon Anderson. O nee, hij heet Benoît David”. Opmerkingen van deze strekking kwam ik regelmatig tegen nadat de volstrekt onbekende Benoît David met de nodige scepsis was ontvangen als stand-in van Jon Anderson bij Yes. Ik wist toen al lang dat dit een prima zanger was, al doet hij me meer denken aan een combinatie van Dennis DeYoung (Styx), Kevin Cronin (REO Speedwagon) en Steve Perry (voormalig Journey), maar dat terzijde.

Het zal ongetwijfeld die toenemende naamsbekendheid zijn die er voor heeft gezorgd dat aan dit zesde officiële album van Mystery bekende namen als Daryl Stuermer, John Jowitt en Oliver Wakeman een paar noten mee hebben gespeeld. Toch zijn naast David, drummer Steve Gagné en gitarist-toetsenist Michel St. Père voor het overgrote deel verantwoordelijk voor “One Among The Living”. Een vaste basgitarist heeft men overigens nog steeds niet.

Deze Canadese groep teerde hoofdzakelijk op het betrekkelijke succes van het album “Destiny?” uit 1998. Een album dat elf jaar (!) na dato opnieuw werd uitgebracht als “10th Anniversary Edition”. In die tussenliggende periode zag na een lange afwezigheid “Beneath The Veil Of Winter’s Face” het levenslicht. Dit album beviel mij destijds uitstekend en nog steeds overigens. Ik was dan ook bijzonder nieuwsgierig wat dit nieuwe album te bieden had.

Ten opzichte van het voorgaande album is er wel wat veranderd. Voorop staat nog steeds het melodieuze karakter van de muziek die zich kan meten met groepen als IQ, Clepsydra en Saga. Maar twee jaar deel uitmaken van Yes heeft ook hoorbaar zijn invloed gehad op de composities op dit album. Waar je mee omgaat, word je mee besmet zullen we maar zeggen.

Verreweg de meeste invloeden van Yes zijn te beluisteren in het uit zes delen bestaande Through Different Eyes. Het is niet alleen de structuur van dit nummer, maar ook de meerstemmige vocalen, zachte passages, het vaak op de voorgrond aanwezige basgitaarspel van Antoine Fafard (Spaced Out) en fraaie oprispingen op gitaar die me meer dan eens doen denken aan David’s huidige medebroodheer.

Naast melodie is men ook in staat om binnen een nummer voor afwisseling te zorgen. Goede voorbeelden daarvan zijn Between Love And Hate en Till the Truth Comes Out, die beide rustig beginnen maar van stemming veranderen door enkele melodieuze en slepende gitaarsolo’s. Meer rechttoe rechtaan zijn rockers als Kameleon Man en The Falling Man die door het gitaarspel beide enigszins aan Rush doen kennen.

Mystery begon met “Mystery” en “Theater Of The Mind” ooit als AOR-groep. Na omzwervingen die hen via “Destiny?” en “Between The Veil Of Winter’s Face” deden belanden in de neo-progressieve hoek, zijn op “One Among The Living” invloeden van progressieve rock uit de zeventigerjaren verweven in de muziek. Hierdoor is deze groep nu ook zeker interessant voor een breder publiek.

Hans Ravensbergen