Mystery - Minor GiantConcert

Verslag: Maarten Goossensen
Foto’s: Ron Kraaijkamp

Iets meer dan een jaar na het eerste optreden deed het uit Canada afkomstige Mystery opnieuw de Boerderij aan. Samen met het voorprogramma van Minor Giant beloofde het een mooie avond te worden.

Minor Giant
Dit (hoofdzakelijk) jonge Nederlandse gezelschap timmert heel gestaag aan de weg. Al voor de release van hun uitstekende debuutalbum “On The Road” hadden ze als liveband al een aardige reputatie opgebouwd. Hun eerste album is al aan een tweede persing toe, dus op alle fronten gaat het de mannen voor de wind. Dit was hun eerste optreden op een groter podium, maar dat leek niet voor zenuwen te zorgen. Met het pakkende On The Road werd meteen lekker afgetrapt. Het was jammer dat de toetsen van met name Rindert Lammers niet helemaal goed uit de mix kwamen en deze soms met moeite te onderscheiden waren. Het is juist zijn toetsenspel dat de muziek iets extra’s geeft. Ik had eerder Lammmers al met Neal Morse vergeleken en deze vergelijking gaat steeds meer op. Hij neemt de band op sleeptouw, trekt gekke bekken en zoekt constant naar interactie met het publiek.

Het feit dat de band al vele optredens achter de rug heeft, is goed te merken. De muzikanten zijn uitstekend op elkaar ingespeeld en ze maken er telkens een feestje van. Het spelplezier spat eraf en dat werkt aanstekelijk naar het publiek. Zanger / gitarist Jordi Repkes zingt live beter dan op het album is te horen. Zijn stem heeft meer karakter én een mooi randje. Als hij op het volgende album onbevangen weet te zingen, zal dat nog veel gaver klinken dan dat op het eerste schijfje het geval was. Ook dit keer viel op wat een geweldige gitarist hij is. Ik zie wel overeenkomsten met John Mitchell (Arena, It Bites). Een band op trots op te zijn.

Mystery
Sinds het laatste optreden had de liveband een aantal wisselingen ondergaan. Zo is de jonge gitarist Antoine Michaud nieuw in de band. Zijn taak was voornamelijk het zorgdragen voor de power- en de ritmeakkoorden. Leuk om te zien hoe hij in het geheel opging. Hij stond soms te spelen alsof hij voor een vol stadion stond en het vuurwerk uit zijn gitaar spuwde.

De grootste wisseling werd veroorzaakt door het vertrek van zanger David Benoit. De man was zanger van Mystery én van Yes, maar nu lijkt het erop dat hij werkloos thuis zit. Bij het eerste optreden van Mystery in De Boerderij maakte hij overigens geen al te beste indruk en liet zijn stem hem in de steek voor het optreden afgelopen was. Zijn vervanger is Jean Pageau. Kale vent, leren jas, ik hield mijn hart vast. Maar na het eerste nummer was het helemaal duidelijk, deze man heeft in elk geval live veel meer in zijn mars dan zijn voorganger. Wat een enorme powerstrot heeft deze kerel. Krachtig, intens en toonvast weet hij uitstekend raad met de voor een zanger geen eenvoudige materie. Tegen het einde merkte je wel dat hij krachten had verloren, maar dat mocht de pret niet drukken. Een indrukwekkende zanger. Hopelijk blijft hij behouden voor de band.

De setlist was anders dan het eerste optreden waarbij de nadruk wat meer op het oudere werk van de band lag. Het publiek vond het helemaal geweldig en sloot de Canadezen wederom in het hart. Mij viel op dat het de nummers van Mystery helemaal niet zoveel van elkaar verschillen en naar mate het optreden vorderde je steeds meer van hetzelfde voorgeschoteld kreeg. Gelukkig maakte drummer Jean-Sebastien Goyette een heleboel goed met zijn indrukwekkende spel.  Ik ben benieuwd hoe deze band op een eventueel nieuw album gaat klinken.