Odyssey is een bekend Engels woord, dat zoiets als ‘een reeks van avontuurlijke reizen meestal gekenmerkt door veel veranderingen’ betekent. Je zal je afvragen waarom ik mijn recensie zo begin. De Italiaanse band Mytho, afgeleid van Mythologie, refereert in zijn artwork naar een tekst uit het boek de Odyssee van Homerus. Hun muziek kenmerken ze dan ook als ‘een avontuurlijke reis met vele wisselingen en complexe arrangementen’.
Mytho wordt geformeerd in 2007 door gitaristen Enzo Ferlazzo en Antonio Macher, die elkaar nog kennen van de powermetal band Heraldry. Hieraan worden later de broers Fabrizio en Marco Macher (beiden ook uit Heraldry) aan toegevoegd. Heraldry heeft bestaan van 1995 tot 2007, heeft twee erg goede albums gemaakt en heeft samengewerkt met artiesten als Paul Gilbert, Adrian Belew, Jerry Marotta, Paul Di’Anno en Kiko Loureire.
Met de bijzonder mooie variant van de Möbiusring op de hoes van “In the Abstract” willen de bandleden het pad van verandering en vernieuwing aangeven waaraan zij zijn begonnen. Escher maakte de Möbiusring als een symbool van verandering en oneindige complexiteit. In een interview geeft Marco aan dat hij dit symbool ziet als een metafoor voor de bandleden. “In The Abstract” is een keerpunt in hun carrière als muzikanten en een eerste stap in een nieuwe richting. Het nummer Dawn Of A New Beginning beschrijft ditzelfde thema.
Het powermetal geluid van Heraldry is omgewisseld voor een melodieus en harmonieus geluid, soms agressief dan weer ‘suave’ (zacht en lieflijke AOR) en vol met emoties. Met hun muziek grijpen ze terug op de beginjaren van de Italiaanse progressieve rock, waarbij bands als Premiata Forneria Marconi, Banco Del Mutuo Soccorso en Le Orme binnen Italië bekenheid kregen. Mytho heeft echter gekozen voor een internationale aanpak door te zingen in het Engels, waarbij hun voorkeur voor bands als Marillion, Asia en Rush duidelijk naar voren komen. Deze voorkeur komt onder andere naar voren door hun deelname aan het Marillion tribute album “Recital For A Season’s End” van Mellow Records met het nummer Go!
Het kenmerkende van de band Mytho is het gebruik van gitaarsynthesizers. Door geen conventionele toetsenspeler te gebruiken, maar alleen gitaren en gitaarsynthesizers ontstaat er een zeer specifiek geluid dat vooral in het begin van de jaren ’80 erg populair was. Het doet vooral denken aan een band als GTR met Steve Hackett en Steve Howe, die in 1985 een vergelijkbaar geluid bracht.
Het album begint met Abstract en Luna met een zeer melodieuze poppy sfeer die we ook verder in het album terugvinden. Het nummer Alpha Centauri stond ook op hun in eigen beheer uitgebrachte ep van 2008. Dit nummer is typerend voor het specifieke neo-progressieve geluid dat Mytho wil neerzetten, de gitaar synthezisers creëren een intrigerende sfeer waarnaar je moet blijven luisteren.
Het nummer waarom dit album zal opvallen bij de meeste progliefhebbers is toch het nummer New Gemini’s Rising. John Payne van Asia en GPS doet de zang op dit nummer. Het is ook zeker het sterkste en stevigste nummer van het album met voortreffelijk solo´s, waarbij de akoestische, electrische en synthesizer gitaren elkaar mooi afwisselen. De solo´s aan het eind doen overigens direct denken aan Pink Floyd. Iets dat wordt doorgezet in het volgende instrumentale nummer Maelström, dat een zekere Echoes vibe over zich heeft.
De Italiaanse prog kende met name in de jaren ’70 tal van prachtige hoogtepunten. Momenteel herleeft deze progscène in Italië, waarbij nu ook de internationale bekendheid wordt opgezocht. De naam Mytho kan hieraan worden toegevoegd.
Mario van Os