Morse, NealAlbum

Stel je voor. Je bent een uitstekende Nederlandse drummer en je wordt gebeld door Neal Morse. Nadat hij beleefd gevraagd heeft hoe het met je gaat, vraagt hij je of je even een band bij elkaar wil zoeken die hem kan begeleiden tijdens een korte tournee door Europa. Het overkwam Collin Leijenaar. Deze kende Morse al van een aantal akoestische sessies waarbij hij hem had begeleid, maar hij zal toch wel even opgekeken hebben.

Mensen noemen snel iets een uitdaging, maar dit moet er eentje met hoofdletters zijn geweest. Leijneaar slaagde er in om een perfecte band samen te stellen met muzikanten die inmiddels ruim hun sporen in de gospel muziek hebben verdiend. Daarna begon voor ieder bandlid de bijna onmogelijke opgave om de muziek van Morse in korte tijd in te studeren. Slechts vier dagen voor het eerste concert kwam de hele band voor het eerst met Neal Morse bijeen om te oefenen.

Als je deze live registratie beluistert en je zou deze voorkennis niet hebben, dan zou je waarschijnlijk denken dat deze band al jaren lang samen speelt. Wat een kwaliteit! De band klinkt zo hecht en goed op elkaar ingespeeld. In de gospel staat het instrument heel vaak in dienst van het nummer en is er vaak weinig ruimte voor solo’s, maar als je de gospel van Neal Morse mag spelen, dan is soleren opeens 80% van je werk. Je merkt gewoon dat de band daar echt plezier in heeft en dat hoor je. Dat maakt deze liveplaat zo bijzonder.

Op de eerste cd wordt het volledige “? (Question Mark)” album gespeeld en op de tweede schijf komen nummers van het album “One” voorbij. En als toefje op de cake, krijg je ook nog een Spock’s Beard medley te horen.

De passie en gedrevenheid waarmee er gespeeld wordt is geweldig om te horen. De instrumentale passages spatten uit je speakers. Neem het nummer In The Fire, daarin gaan toetsen en gitaar telkens het duel met elkaar aan. Het duel word indrukwekkend uitgevochten door Henk Doest (toetsen), Elisa Krijgsman op gitaar en Neal Morse (gitaar). Drummer Collin Leijenaar heeft natuurlijk de moeilijke taak om Mike Portnoy te doen vergeten, maar daar slaagt hij met vlag en wimpel in. Leijenaar, zelf sessiedrummer en drumleraar, drumt gedreven, strak en vol passie. Deze man wil ik wel vaker in actie horen in de progwereld. Ook Wilco van Esschoten maakt indruk met zijn solide basspel en zo is de ritmesectie er eentje die staat als een huis.

Ook op de tweede cd is het genieten met hoofdletters. De nummers van “One” waren nog niet op een live-album te horen geweest en dat nu bijna de hele cd gespeeld wordt, maakt deze liveplaat zo bijzonder. Ook hier steelt Collin Leijenaar weer de show en maakt ook Elisa Krijgsman – die met zijn vrouw Reni een aantal gospel cd’s maakte en ook al fantastisch bezig was met zijn instrumentale jazz / funk formatie Seraph – enorm veel indruk!

Neal Morse vertelt het publiek dat hij zijn kinderen graag meer wilde betrekken bij zijn werk. Een kennis gaf hem de tip om ze een taak te geven en dat deed hij. Zo mag zoon Will Morse meezingen op Cradle To The Grave en doet zijn dochtertje mee met Reunion. Neal Morse is zijn Spock’s Beard periode nooit vergeten en ook op deze dubbelaar worden we getrakteerd op een medley uit zijn tijd bij deze proggers.

Zoveel mensen waren bang dat Neal Morse de prog de rug had toegekeerd nadat hij uit Spock’s Beard stapte, maar wat heeft hij bewezen het genre en zijn fans trouw te blijven! Ook met deze dubbelaar worden de fans verwend met een paar uur symfonische rock van de bovenste plank. Het blijft een bijzondere man die Neal Morse, en dat is ie!

Maarten Goossensen