Vier jaar na het verschijnen van het conceptalbum 301.81 komt het uit Nederweert afkomstige Nem-Q met een nieuw werkje op de proppen. Het woord ‘werkje’ is hier bewust gebruikt en zeker niet denigrerend bedoeld. “Fault Lines: Subduction Zone” is namelijk een ep en moet de opmaat vormen voor het eind dit jaar te verschijnen volledige album “Fault Lines”. Dit album zal een samenvoeging worden van twee ep’s, waarvan dit dus de eerste is. De tweede ep, met als subtitel “Terranes”, zal evenwel niet apart verkrijgbaar zijn, maar met deze ep worden samengevoegd, wat dus uiteindelijk het album “Fault Lines” zal worden.
Goed, als u er nog bent, kunnen we het eens over de inhoud gaan hebben. Daar waar de manier van uitbrengen op sommigen misschien wat pretentieus kan overkomen, sluit de inhoud hier aardig op aan. De term ”Fault Line” kan nog het best worden vertaald als ”breuklijn” en deze breuklijn is ook te zien op het artwork van de cover waar deze een hart in tweeën splijt. Het geeft de tweestrijd in keuzes weer, maar refereert ook weer aan de splitsing van het album. De termen ”Subduction Zone” en ”Terranes” van de twee afzonderlijke ep’s sluiten dan uiteindelijk weer aan bij de terminologie van de breuklijn. Afijn, de seismologen onder u snappen wat ik bedoel.
Ten opzichte van het vorige album is er één wijziging in de bezetting: bassist Henri van Zelst is vervangen door Maarten Meeuws. De muziek laat opnieuw sterke verwijzingen naar Dream Theater en met name Pain Of Salvation horen. Het mini-album bestaat uit drie volledige nummers en een korte instrumentale afsluiter. De tracks leunen vooral op de prima gitaarriffs van Mark Reijven en Paul Sieben en de zang van de laatste doet me af en toe sterk denken aan Vincent Cavanagh van Anathema.
Al met al maakt deze ep wel nieuwsgierig naar het volledige album. Of deze manier van muziek uitbrengen nu commercieel verantwoord is, is nog maar de vraag. Immers zal men geneigd zijn om deze ep aan te schaffen, als later dit jaar alle nummers nog eens op het volledige album terug gaan komen? Aan de andere kant; is het in ons geliefde genre niet zo dat het meer draait om plezier en kwaliteit en niet om het zieltjes winnen?
Ralph Uffing