Dit is een oproep aan alle zaaleigenaren en concertorganisatoren in Nederland!
Was (en is) Zweden zo’n beetje het Walhalla op het gebied van progressieve rock, vlak het voormalige Oostblokland Polen beslist niet uit. Althans in toenemende mate vinden muzikale producten uit dit land hun weg naar onze postbus. Tegelijkertijd vinden ook steeds meer Europese medeburgers uit Polen hun weg naar de Nederlandse arbeidsmarkt. Plaatselijke overheden zetten alle zeilen bij om de integratie succesvol te laten verlopen en in goede banen te leiden. Hiervoor wordt achter de schermen bergen werk verzet waar maar weinigen weet van hebben.
Zaaleigenaren en concertorganisatoren, uw tijd is aangebroken om het nuttige met het aangename te verenigen! Slaat u de handen ineen en organiseer Poolse prog-avonden en dito festivals! Nodig uw Poolse medeburgers uit en geef ze desnoods korting op de toegang! Klop aan bij uw plaatselijke overheid en subsidie zal ongetwijfeld uw deel zijn!
Noteert u dan wel alvast de Poolse nieuwkomer Nemezis op uw promoaffiche. Deze neo-progformatie wordt wellicht gesponsord door een koekfabrikant, want de muziek op hun titelloze debuutalbum gaat erin als de spreekwoordelijke oer-Hollandse lekkernij.
Het is dat in het cd-boekje Poolse namen zijn gedrukt, anders zou je zomaar denken het nieuwe album van het Britse Janison Edge voor je te hebben. De muziek van Nemezis heeft immers raakvlakken met de groep die in 1998 (helaas) niet verder is gekomen dan het fraaie album “The Services Of Mary Goode”. Grotendeels verantwoordelijk voor de overeenkomst is zangeres Karolina Struzycka met een stem en wijze van zingen die grote overeenkomsten vertoont met die van Sue Element (tegenwoordig Sam Collins genaamd). Daarnaast is Karolina ook nog eens verantwoordelijk voor alle teksten op deze plaat.
Nee, op dit album vind je geen egotripperij. Hier is een hecht collectief aan het werk of het moet gitarist Marcin Kruczek zijn, die grotendeels verantwoordelijk is voor alle muziek.
De meeste nummers hebben een bepaalde stroperigheid en traagheid over zich. Telkens wanneer je denkt dat wordt toegewerkt naar een climax, wordt deze weer even uitgesteld. Het maakt de muziek hierdoor vrij spannend. Daartegenover staan onverwachte (zeer melodieuze) uitspattingen op gitaar en toetsen, waardoor ik niet alleen overeenkomsten zie met de muziek van Pendragon maar ook met het Poolse Abraxas.
Toetsenist Krzysztof Lepiarczyk tovert ook met het grootse gemak verschillende geluiden uit zijn klavieren en heeft veel variatie in zijn spel. Neem alleen al de prachtige kerkorgelklanken aan het begin van With No Return, waarna wordt overgegaan op rustig pianospel en de prachtige zang van Karolina Struzycka. Deze dame bevalt mij absoluut. Het hart van dit nummer wordt gevormd door een up-tempo instrumentaal stuk met kerkorgelklanken en vrij stevige gitaarriffs, een bijzondere combinatie.
Dezelfde hemelse zang horen we in Somewhere In Time, een nummer met dit keer een opbouw wel volgens het boekje. Ook hier weer gitaar- en toetsensolo’s om de vingers bij af te likken. Wanneer je jezelf misschien wel eens afvraagt wat nu eigenlijk ‘ruimte in de muziek’ betekent, beluister dan dit nummer, dan weet je het.
Het titelnummer Nemezis is van een wat andere orde. Na de lange en spannende intro ontspint zich een vrij eenvoudig recht-toe-recht-aan rocknummer. Hierin een gastrol voor de illustere Metus, een man met een bijzonder intrigerend donker stemgeluid.
In het vrij lange The End passeren alle kwaliteiten die Nemezis herbergt nog eens de revue: mooie zang, een waanzinnig mooie melodie en fraaie gitaar- en toetsensolo’s. Nee, zelden schieten mij woorden te kort om zoiets moois te beschrijven: ga het zelf maar beluisteren!
Ik ben zeer onder de indruk geraakt van deze debuutplaat. Liefhebbers van genoemde groepen en neo-progressieve rock in het algemeen zullen zonder twijfel veel plezier beleven aan Nemezis.
Zaaleigenaren en concertorganisatoren, zet u mij maar bovenaan de gastenlijst!
Hans Ravensbergen