Holmes, NickBoek

Niemand had een paar maanden geleden kunnen vermoeden dat 2022 het jaar wordt van de comeback van Porcupine Tree. Aan de tienjarige adempauze – vergelijkbaar met die van de Eagles en Steely Dan – komt vanaf juni een einde middels een album en een tournee, waarvoor de groep is gereduceerd tot het trio Steven Wilson, Richard Barbieri en Gavin Harrison. Over die terugkeer rept het boek van Nick Holmes met geen woord. Logisch, zijn bundel in de serie On Track van Sonicbond rolde eind september van de persen.

Evenals de andere afleveringen in deze serie duikt schrijver – in het dagelijks leven werkzaam bij BBC Radio – in de discografie van de band, pluist hij elk album uit wat betreft nummers, achtergronden en leuke feitjes en invloeden. Daarbij loopt de tekst bijna over van schoten voor eigen doel. Natuurlijk is er de vergelijking met Pink Floyd bij “The Sky Moves Sideways” en NEU! en Kraftwerk bij “Signify”. Kortom, het bekende verhaal, met een hoop aangehaalde citaten uit andere publicaties. Zoek als bovengemiddelde kenner dus niet in dit boekwerk naar onbekende feiten. Holmes gaat zeer formulematig te werk. De vorm in dit boek is in feite belangrijker dan de inhoud, maar allebei zijn ze – wie de serie kent – meer dan bekend.

Zo leest Holmes’ werk als een uitgebreide versie van de Porcupine Tree Wikipedia-pagina, plus wat eigen observaties en opinies. Erg spannend is het allemaal niet. Nergens doet hij aan tekstanalyse, legt hij diepgaande dwarsverbanden – de link tussen “Stupid Dream” en “To The Bone” is volgens de schrijver de popgerichte aanpak, dat soort oppervlakkige stellingen – of komt hij met nieuwe feiten op de proppen. Zijn boekje is vooral een handzaam naslagwerk voor de fan, dan wel een introductie voor wie nog een totale leek is de wereld van Wilson c.s.. Maar dan nog had hij er veel meer uit kunnen halen dan er nu in zit. Misschien dat die comeback later dit jaar hem nog wat interessante invalshoeken geeft?