No-Man

Wild Opera

Info
Uitgekomen in: 1996 (heruitgave 2010)
Land van herkomst: Verenigd Koninkrijk
Label: Kscope
Website: www.no-man.co.uk
MySpace: www.myspace.com/nomanuk
Tracklist
CD 1 – Wild Opera
Radiant City (3:33)
Pretty Genius (3:53)
Infant Phenomenon (3:23)
Sinister Jazz (4:50)
Houswives Hooked On Heroin (4:41)
Libertine Libretto (3:22)
Taste My Dream (6:12)
Dry Cleaning Ray (3:29)
Sheeploop (4:04)
My Rival Trevor (4:23)
Time Travel In Texas (4:26)
My Revenge On Seattle (4:49)
stilte (2:02)
Wild Opera (3:07)

CD 2 – Dry Cleaning Ray
Dry Cleaning Ray (Remix Edit) (3:00)
Sweetside Silver Night (4:05)
Jack The Sax (4:21)
Diet Mothers (4:59)
Urban Disco 3:21)
Punished For Being Born (Muslimgauze Mix) (2:22)
Kightlinger (2:48)
Evelyn (The Song Of Slurs) (4:07)
Sicknote (9:30)

Bonus tracks:
Hit The Ceiling (3:08)
Where I'm Calling From (3:51)
Housewives Hooked On Heroin (Alternate Version) (3:48)
My Rival Trevor (Alternate Version) (4:41)
Time Travel In Texas (Radio Session) (4:05)
Pretty Genius (Radio Session)  (3:49)
Tim Bowness: zang, tapes
Steven Wilson: bijna alle instrumenten, tapes, zang

Met medewerking van:
Richard Barbieri: sample materiaal
Natalie Box: viool
Ian Carr: trompet
Ben Christophers: gitaar
Mel Collins: sample materiaal, saxofoon
Ian Dixon: trompet
Colin Edwin: basgitaar
Robert Fripp: sample materiaal
Steve Jansen: drums
David Kosten: toetsen, percussie
Theo Travis: saxofoon
Mixtaped dvd (2009)
Schoolyard Ghosts (2008)
Together We're Stranger (2003)
All That You Are EP (2003)
Lost Songs [Volume One] (2001)
Returning Jesus (2001)
Speak (1999)
Radio Sessions [1992-1996] (1998)
Carolina Skeletons EP (1998)
Dry Cleaning Ray (1997)
Wild Opera (1996)
Housewives Hooked On Heroin EP (1996)
Flowermix (1995)
Heaven Taste (1995)
Flowermouth (1994)
Painting Paradise EP (1993)
Loveblows & Lovecries [A Confession] (1993)
Sweetheart Raw EP (1992)
Lovesighs [An Entertainment] (1992)
Days In The Trees EP (1991)

In een alternatief universum kreeg deze plaat in 1996 zo veel bijval en succes, dat Steven Wilson zijn aandacht op No-Man gefocust hield en hobbybandje Porcupine Tree niet echt van de grond kwam. In dít universum is het natuurlijk andersom, maar dat ligt niet aan de kwaliteit van “Wild Opera”, een album dat eindelijk aan de beurt is voor de grootscheepse make-over. In dit gulle pakket vindt de koper niet alleen de opgepoetste versie van het album, maar ook het mini-album “Dry Cleaning Ray” en de onvermijdelijke bonusliedjes.

Wie de ontwikkeling van No-Man gevolgd heeft, is bij eerste beluistering vooral aangenaam verrast door de energie en zelfs agressie die “Wild Opera” laat horen. Ik moet eerlijk zeggen ik de laatste No-Man plaat “Schoolyard Ghosts“ in al zijn schitterende glans toch ook een wat saai en braaf album vind. Dat kun je van “Wild Opera” met de beste wil van de wereld niet zeggen. Meer geworteld in de knip- en plakwereld van de dance-scene van 1996, is dit veel avontuurlijkere muziek. Niet altijd even knap uitgedacht of stijlvol gearrangeerd, maar in elk geval levendiger.

Dat blijkt al meteen uit opener Radiant City, een behoorlijke bak kabaal voor wie “Schoolyard Ghosts” gewend is, of uit Libertine Libretto, dat met al zijn scheve akkoorden en verwrongen gitaar wel wat weg heeft van een King Crimson compositie. Niet gek, natuurlijk, aangezien Robert Fripp wat sample-materiaal had aangedragen.

Natuurlijk krijgt Bowness alle ruimte om mooi en melancholisch te zingen, zoals in Taste My Dream, maar in zijn geheel is “Wild Opera” toch wel het meest experimentele album dat de heren hebben gemaakt. Van het jaren ’60 orgeltje uit Dry Cleaning Ray en de loodzware trip-hop beats van Time Travel In Texas tot de lounge-jazz in Sheeploop, in elk nummer valt steeds wat anders te beleven, met die smachtende stem als gemeenschappelijk element. Hoogtepunt blijft het lieflijke Pretty Genius.

“Dry Cleaning Ray” is een veel minder spannende plaat, al is-ie daarom nog niet minder mooi. Met redelijk normale liedjes als Jack The Sax is het een voorteken van wat volgende platen zouden brengen: minder trip-hop en dance, meer mooie liedjes. Uitzondering is het grillige sleur- en pleurwerkje Punished For Being Born, dat door Wilson’s vriendje Muslimgauze alleen maar verder door de mangel is gedraaid. De meerwaarde van dat soort exercities zie ik niet zo heel erg, het stukje is met nog geen twee en een halve minuut ook te kort om ergens naar toe te gaan. Gelukkig wordt het nummer gevolgd door Kightlinger, dat met zijn waaierende gitaren aan de Cocteau Twins doet denken. Ook Sicknote blijft een geweldig mooi nummer.

De bonustracks zijn niet de reden om deze plaat te kopen. Dat is toch al bijna nooit echt zo, al wordt van de waarde van dat soort ‘cadeautjes’ door de platenmaatschappij altijd hoog opgegeven. In dit geval zijn het twee aardige nieuwe nummers, twee andere versies van liedjes van “Wild Opera” en twee radio-opnamen. Leuk, maar nauwelijks onmisbaar, al is de radioversie van Pretty Genius inderdaad behoorlijk geniaal.

Het is goed dat “Wild Opera” weer beschikbaar is, vooral in deze prachtige, briljant klinkende uitvoering. Het is ook mooi dat “Dry Cleaning Ray” als cadeautje is toegevoegd. Deze albums zijn waardevolle aanvullingen op de volledige discografie van No-Man, zowel als logische stap in de ontwikkeling en als verrassend buitenbeentje. Die discografie overziend ben ik toch blij dat Wilson meer tijd in Porcupine Tree heeft gestoken. Uiteindelijk is dat het betere project.

Erik Groeneweg

Koop bij bol.com

Send this to a friend