Echte verstokte neo-proggers moeten minimaal één album van No Name in hun collectie hebben staan. Tenminste, dat is mijn mening. Alles wat neo-prog typeert zit in hun muziek. Zwevende toetsensolo’s, slepende gitaarsolo’s, doeltreffende refreinen, pakkende melodieën en het geheel is zo toegankelijk als een bushokje. Niets vernieuwend, gewoon lekker verstand op nul en genieten.
De band bestaat inmiddels 20 jaar en heeft daarom dit verzamel album uitgebracht. Het interessante van deze release is, dat ze speciaal voor dit album alle nummers opnieuw hebben opgenomen. De nummers klinken daardoor weer lekker fris en het geheel is uitstekend geproduceerd.
Het uit Luxemburg afkomstige No Name wordt in 1989 opgericht. In 1993 brengen ze hun debuutalbum “Zodiac” in eigen beheer uit. Het album valt in de smaak bij de neo-prog fans. Muziek van No Name valt in het straatje Marillion (Fish periode), Pendragon, Moria Falls en Clepsydra. Op dit verzamelalbum zijn van “Zodiac” de nummers Mat Enger Tréin, The Man en The Summer’s Already Gone opgenomen. Stuk voor stuk heerlijk nummers, waar bij Mat Enger Tréin in de eigen taal is gezongen (mengelmoes van Duits, Frans en dialect, erg mooi).
In het jaar 1995 ziet hun meest succesvolle album “The Secret Garden” het licht. Het album komt uit bij het Duitse label Angular Records en is een verkoophit voor dat inmiddels niet meer bestaande label. De nummers Merry-Go-Round, Orient Express en Broken Heart zijn van dat album op deze verzamelaar opgenomen. Met name Orient Express is één van mijn No Name favorieten. Lekkere tempowisselingen, mooie overgangen en veel heerlijke instrumentale stukken. Soms klinkt het bijna kitsch, maar dat stoort mij in elk geval niet.
“The Other Side” komt in 1998 uit. Een geweldig nieuw album, met dito hoes en met een hoofdrol voor een uit vijf nummers bestaande epic van 35 minuten met de titel Tan Ibhan. Van dit album zijn de nummers Dolphins, Sharks And A Flood Of Sunshine en Strange Decisions op deze verzamelaar gezet.
Dan blijft het lang stil rondom de band uit het Groot Hertogdom. Pas acht jaar later is er opeens vanuit het niets een nieuw album. Het heeft de eenvoudige titel “4” meegekregen. Mijn recensie van dit album kan je hier lezen. Het nummer Thoughts Pay No Toll is van dat album op dit verzamelalbum gekomen. En nu is er dan dit overzicht. Het siert de band dat ze niet gewoon de nummers op cd hebben gekwakt, maar alle nummers opnieuw hebben opgenomen. Op deze manier is de cd voor liefhebbers die alle albums al hebben interessant en is het meteen ook dé perfecte cd om kennis te maken met deze band. Op dit album staan ook twee nieuwe nummers. Je hoort niets nieuws, maar het klinkt weer heerlijk No Name. Hopelijk mogen we in de toekomst meer albums verwelkomen.
Maarten Goossensen