Nomads Of HopeAlbum

Dit Zweedse duo kent elkaar sinds 1978, toen men betrokken was bij diverse kunstcollectiefjes, uitmondend in Kultivator, een kunst- en organische groente-enclave. Sindsdien hebben ze voortdurend gewerkt aan allerlei soorten muziek, van art-punk in Ur Kaos tot en met middeleeuwse folk, met dit album als eindresultaat.

Van punk is inmiddels geen sprake meer. “Breaking The Circles For A While” is ‘zweverige meisjes’ muziek en als je dat een diskwalificatie vindt, bedenk dan wie er nog meer in die categorie vallen. Bij voortdurende beluistering kwamen ten minste vergelijkingen op met Kate Bush, Bel Canto, Cocteau Twins, Virginia Astley, Loreena McKennitt, Toyah en All About Eve. Geen slechte club om bij te horen, lijkt me.

Er is echter iets raars met dit album aan de hand: het klinkt alsof er een dikke paardendeken over de speakers ligt. Je moet de muziek spuughard zetten, wil er iets van een hogere frequentie doorprikken. Het is allemaal omfloerst gepingel, getokkel en gemurmel, met een hoofdtelefoon op word je helemaal misselijk van het doffe geluid.

Dat is jammer, want er gebeurt genoeg interessants, al was het maar ritmisch. Ik ga er tenminste vanuit dat het opzet is, dat zelfs deze doorgewinterde progbeluisteraar af en toe geen touw kan vastknopen aan het ritme, alsof elke strofe in zijn eigen maatsoort gespeeld wordt. Dat kan natuurlijk gemakkelijker omdat er weinig gedrumd wordt op de plaat, maar het is in sommige nummers toch verduiveld lastig om te doorgronden. Dat is erg knap gedaan van met name Johan Hedren.

De nomaden van de hoop lijken een beetje in de jaren ’80 te zijn blijven steken, maar dat is in dit geval totaal niet erg. De liedjes liggen ondanks de eigenzinnige maat- en toonsoorten prettig in het gehoor. Ingemo heeft een mooie stem die het erg goed doet in meerstemmige passages en het geheel is stemmig, sfeervol en zo vredig dat een steviger nummer als Hear My Voice zelfs een beetje uit de toon valt. Een heerlijke zondagmorgenplaat al met al. Ik zou alleen volgende keer een wat meer doorgewinterde geluidstechnicus invliegen, het oor wil ook wat!

Erik Groeneweg