NordagustAlbum

Al schrijvende bedenk ik me dat dit debuutalbum van Nordagust in geen betere periode beluisterd kan worden dan de donkere maanden. Kou, mist, sneeuw en ijzel. Nordagust voelt zich er uiterst comfortabel bij en dat is geen wonder als je bedenkt dat de bandnaam is ontleend aan een Noorse mythe die de ziel van ‘de Noordenwind’ verhaalt.

Noorwegen kent nogal wat nachtjes ijs en dus was voor de totstandkoming van dit album geen enkele reden er slechts over één te gaan; de demoversie vindt zijn oorsprong al in 2007 en men heeft alle tijd gehad “In The Mist Of Morning” tot in perfectie te produceren alvorens nu in 2010 via Karisma Records officieel naar buiten te treden.

Initieel zwaar leunend op Noorse folkmuziek verwerkt Nordagust spelenderwijs steeds meer progressieve invloeden in zijn composities. Dit levert een beproefde combinatie van lyrische gitaarpartijen en zwaar aangezette toetsenthema’s. Toetsen die de originele klank van Mellotron erg goed benaderen maar dit resultaat volgens mij bereiken door middel van een zeer goede plug-in. Het effect is er niet minder om overigens want de donkere, onheilspellende klanken die een Mellotron zo mooi kan brengen komen zeer overtuigend over en je ziet bij beluistering van dit album de Vikingen in hun ‘Drakkars’ door de fjordengolven klieven. Dit effect krijgt extra luister door het zeer bekwaam inzetten van gesamplede voices die de schijn wekken van een 100 koppen tellend koor. Samples die ook zorgen voor een stortvloed aan treffende details die de muziek van Nordagust haar toch wel unieke karakter geeft.

Naast het feit dat dit album sfeertechnisch zijn gelijke op het hoogste niveau moet zoeken, zijn ook de composities van zeldzame klasse. Elke song vertelt een duister verhaal, typisch uit zo’n boek waarmee je jezelf dagenlang slaap onthoudt. De spanning is voelbaar en neemt met elke wending toe. Momenten van relatieve rust zijn aangenaam maar zeldzaam op dit album; de midtempo songs vertellen je steevast dat je nog niet klaar bent, dat je je schrap moet zetten voor wat nog komt. Al doende schakelt Nordagust hoogtepunt aan hoogtepunt en vormen de songs op dit album de opmaat voor een grootse apotheose genaamd Make Me Believe. Ik denk met recht een van de mooiste songs ooit geschreven, het slotstuk van een van de mooiste albums ooit geschreven. Wacht nog even met het definitief maken van je jaarlijst tot je de tijd hebt genomen voor dit album dat met zijn authenticiteit in meerdere opzichten vorm geeft aan een stuk cultureel geheugen.

Govert Krul