NosoundAlbum

Nosound brengt met “Allow Yourself” zijn zesde full length (hoewel 38:45 minuten?) album uit. Met dit oeuvre valt de band tot dusver op door het ‘eigen’ geluid, dat met name op het album “Afterthoughts” leidde tot een paar prima tracks zoals In My Fears en The Anger Song. Wat ook opvalt is dat de band zich blijft ontwikkelen en maakt het zich afhankelijk van een al of niet brede oriëntatie van de luisteraar, of dit scoort.

Op “Allow Yourself” is ingezet op een minimalistische benadering die van overheersende invloed blijkt naarmate het album vordert. De gitaar werd vaak thuisgelaten met wat minimalistische uitzonderingen op bijvoorbeeld Don’t You Dare en Weights. Progliefhebbers die houden van gitaren, bombast of het ‘grote gebaar’ zullen tevergeefs wachten op de dynamiek, waarnaar zij mogelijk verlangen. Daarentegen zullen liefhebbers van het ‘kleine’ mogelijk gecharmeerd zijn van tracks als bijvoorbeeld At Peace Of Saviour, dat eindigt voor het begint.

Giancarlo bedient zich van een zangstijl die sommige luisteraars wellicht als een hinderpaal zullen gaan ervaren bij de appreciatie van het album. Mogelijk vinden zij dit wat huilerig of verveeld klinken op bijvoorbeeld Miracle Of This Night, waarop Giancarlo met zijn zang zichzelf nou niet bepaald als een vrolijke Frans positioneert.

Wat met een enkele uitzondering gebleven is kun je horen op Shelter: de band blijkt nog immer de kunst te verstaan een warm, intiem toetsenbedje te creëren en maakt  Shelter daarmee tot een prima genietbare track.

Samenvattend: “Allow Yourself” zal met name in de smaak vallen bij liefhebbers die zich met de dekens over hun hoofd willen overgeven aan hun herfstdip op een zwarte zondagmiddag en dat mag natuurlijk best een keertje.

Clemens Leunisse