NosoundAlbum

“Beter goed gejat, dan slecht bedacht, met die zin zou je je recensie moeten beginnen” Dat was de reactie van collega Frans Schmidt toen ik hem tijdens het No-man concert vroeg wat hij van deze cd vond. En hij heeft gelijk. De muziek van Nosound doet heel sterk denken aan de muziek van Porcupine Tree (periode Up The Downstairs / The Sky Moves Sideways) en die van No-man. Het mag wel niet origineel zijn, het is wel vreselijk goed! Een serieuze kandidaat voor mijn eindejaar lijstje zelfs.

In 2005 bracht Nosound het debuutalbum “Sol29” uit. In die tijd was Nosound nog een eenmansformatie van Giancarlo Erra. Collega Markwin Meeuws was niet heel erg enthousiast over die plaat. Inmiddels is Nosound gegroeid tot een volwaardige band en dat is de muziek alleen maar ten goede gekomen. Ambient, progressive postrock, zo bestempelt de platenmaatschappij de muziek. Ik kan daar wel in meegaan met uitzondering van de postrock. Het langste nummer From Silence To Noise heeft wel een postrock opbouw, maar die bekende erupties zitten er niet in. Het blijft allemaal vrij rustig. Het einde van dit mooie nummer doet alleen wel heel sterk denken aan de intro van Shine On You Crazy Diamond van Pink Floyd, ook hier is er goed gejat.

De titel van het album had niet beter gekozen kunnen worden. Aan de ene kant is de muziek erg licht. De melodieën zijn prachtig en de band neemt ruim de tijd om met name de ambient passages ruim aan bod te brengen. Daardoor doen stukken wat dromerig aan en merk je dat je helemaal door de muziek wordt opgeslokt. Wat dat betreft doet de muziek van Nosound op dit album me denken aan “The Gates Of Omega” van landgenoten Moongarden.

Ondanks het lichte, heeft het album ook zeer zeker zijn donkere kanten. De muziek is stemmig en ingetogen en de toevoeging van de cello in een aantal nummers geeft het geheel een nog soberder, maar o zo mooi tintje. Af en toe breekt de muziek open waneer Giancarlo Erra een gitaarsolo speelt. Zijn gitaarsolo in Places Remained is zo vreselijk goed, dat ik het nummer telkens nog een keer wil horen. Someone Starts To Fade Away is mede geschreven door No-man zanger Tim Bowness die hier ook de zang voor zijn rekening neemt. Nou dat ‘mede’ kan je gerust weglaten. Dit is gewoon 100% een No-man nummer. Het is een prachtig nummer dat het prima doet tussen de rest van de muziek. Toch vind ik het jammer dat dit nummer er tussen zit. Misschien had het beter ook door Erra ingezongen kunnen worden.

Als je licht en donker samenvoegt krijg je schemering en dat is nu net de beste omstandigheid om dit album in te beluisteren. In de schemering, met kaarslicht komt dit album het beste tot zijn recht. Persoonlijk kan ik maar geen genoeg van deze cd krijgen. Een dikke aanrader.

Bij de heruitgave van 2013:

In het kader van vijf jaar Kscope brengt het label een hele serie remasters uit. Deze worden veelal opgeleukt met extra artwork en/of extra nummers. Ook “Lightdark” heeft een remaster gekregen. Niet dat het nodig was, productioneel was het al geweldig, maar goed. Aan het geheel zijn ook drie nieuwe nummers toegevoegd en die zijn wel degelijk een verrijking. Ze passen perfect in de sfeer van het album en maken de muziekbeleving gewoon een kwartier langer. Cold Afterall is een prachtig loom en sfeervol nummer door de gedragen toetsentapijten en de warme klanken van de akoestische gitaar. De zang van Giancarlo Erra past er perfect bij. Like The Elephant? is een stuk meer uptempo en neigt naar postrock met pittig gitaarspel en strakke drums. In het geheel geeft het een mooi contrast met de langzame en gedragen nummers. You Said ‘I Am…is weer rustig en vormt een gedegen nieuw einde van dit, nog altijd, geweldige schijfje.

Naast deze drie nieuwe tracks is er een dvd bijgevoegd met daarop het album in 5.1 surround én dts. Ook zijn er videoclips te zien en is er een extra nummer Clouds van ruim tien minuten te horen. Dit is meer een lange sounscape en niet bijster interessant. Al met al een paar extra’s die er aardig toe doen. Aan jou de keus of je het genoeg vindt om je oude exemplaar ervoor te gaan vervangen.

Maarten Goossensen

CD:

2LP: