Nova ArtAlbum

 Na zdorovje!

Dat zoveel betekent als ‘proost’! Laten we toosten op het eerste album van het Russische Nova Art. Misschien niet zo verslavend als wodka, maar daarom niet minder lekker. Tenminste als je van een stevig glas progmetal houdt. Overigens wordt er geregeld ook een flinke scheut jus d’orange aan de alcoholrijke muziek van Nova Art toegevoegd, zodat er bij momenten van een iets mildere mix van progmetal en artrock te genieten valt.

Nova Art komt dus uit Rusland, een land dat nou niet bekend staat als een frequent leverancier van interessante progbands. Maar ja, wat niet is kan nog komen. Nova Art maakt in elk geval, samen met het bij insiders wellicht bekende Azazello, positieve reclame en kan wellicht een voortrekkersrol vervullen. Componist en zanger Andrey Nova stond in 2000 aan de wieg van Nova Art, dat in Moskou zijn thuisbasis heeft. Zijn doel was het creëren van moderne, intellectuele muziek; een frisse combinatie van heavy metal, progmetal en artrock. Afgaande op eersteling “The Art Of Nova” is Mister Nova daar, samen met zijn kompanen, heel aardig in geslaagd. De huidige bezetting van de groep wijkt trouwens nogal af van de hierboven vermelde album line-up. Alleen opperhoofd Nova en bassist Ganulich zijn daarvan overgebleven. Drummer Stanislav Kulikov, gitarist Dmitry Khromov en toetsenist Andrey Novikov zijn de nieuwe gezichten. Althans, volgens de laatste berichten.

Wanneer de cd in je speler verdwijnt, valt gelijk een ding op. Er staat slechts een kleine 28 minuten muziek op dit schijfje. Kort maar krachtig lijkt het devies! En dan wordt de laatste track Wait ook nog als bonus gepresenteerd. Geen idee of het een oud Russisch gebruik is om zulke korte cd’s te maken, maar misschien was de term mcd hier meer op zijn plaats geweest. “The Art Of Nova” opent met het drieluik Freedom Of A Closed Space. Na wat watergeklots en enigszins accentvol gepraat in deel 1, gaat het er heftig aan toe in gedeelte 2. Strakke, staalharde gitaarriffs krijgen ondersteuning van scheurende orgelklanken en deze onderhouden samen een fluctuerend tempo. De tegen het eind opduikende vette, funkachtige basloopjes zorgen voor een afwijkende voetnoot. Andrey Nova laat horen geen geweldig groot zanger te zijn, maar hij beschikt wel over een eigenzinnig stemgeluid waarin Russische gepassioneerdheid doorklinkt. Best apart. Het doet soms denken aan de vocale frivoliteit van het vrij absurde The Sparks, een band die wellicht de oudere jongere nog voor de geest zal staan. Andere heftige songs zijn My Beloved Hate en Searching For The Light. Ook hierin af en toe typisch funky basgepluk, felle gitaren en effectieve solo’s. In de toetsen etaleert Nova Art soms zijn etnische afkomst, maar meestentijds heeft dit instrument een tapijtleggende of accentuerende functie.

Voor wat kalmerende klanken kun je terecht bij de ballade Memories, die in het begin grappig genoeg herinneringen oproept aan de openingstune van de legendarische komische tv-serie MASH. Slechts ondersteund door akoestische gitaar en tedere toetsenklanken haalt Andrey Nova hierin de diepste emoties in zijn stem boven. Fraai gedaan. Heel interessant is het instrumentale Delirium, dat misschien wel is geschreven na de nodige glazen wodka. Het klinkt in elk geval vrij bizar. Na een opening op discobeat vallen de gitaren ruw binnen en ontspint zich een complex klankenspel met gevarieerd drumwerk en Steve Vai-achtige gitaarcapriolen. Erg leuk nummer. Het als bonustrack fungeerde Wait sluit deze cd op bijzondere wijze af. Stemmige strijkers en zang is alles wat deze song te bieden heeft, maar dat is meer dan genoeg om te kunnen boeien. Een mooie gastrol is hier weggelegd voor Anna “Redhat” Novgorodova. Wie kent haar niet!

Nova Art mag dan met het uitstekende geproduceerde “The Art Of Nova” erg kort van stof zijn, het zet zichzelf wel overtuigend neer als een boeiende band met behoorlijk originele ideeën en talentvolle muzikanten. Anders dan anders, maar het uitproberen zeker waard. Het is dan ook niet gek dat DVS Records dit album inmiddels heeft opgepikt voor een degelijke distributie in Nederland en België. 

Joost Boley