NovatiaAlbum

Dat ons kleine landje uitblinkt in uitstekende progbands is geen nieuws, maar het blijft wel bijzonder. Steeds weer duiken er nieuwe bands op die indruk maken en soms uitgroeien tot vaste waarden. Of de nieuwe Nederlandse formatie Novatia zal uitgroeien tot een vaste waarde in de prog is een vraag die ik nog niet kan beantwoorden. Wat ik wel kan zeggen is dat de klasse en potentie van dit vijftal bijzonder groot is.

Novatia komt van het Latijnse werkwoord ‘novate’ en dat betekent: het creëren van iets nieuws, door het verbeteren en vernieuwen van iets ouds. Een mooie titel voor een progressieve rockband. Deze ep bestaat uit vijf nummers die volgens de band uit improvisatie ontstaan zijn. In de studio heeft de band de nummers in één take opgenomen. Dat is redelijk old school, maar het geeft wel een authentiek geluid. De muziek van dit gezelschap kun je een beetje vergelijken met die van Sylvan en Silhouette; toegankelijke progrock met wat neoprog invloeden. De vergelijking met Silhouette is ook omdat de stem van Joep Selen behoorlijk aan die van Erik Laan doet denken. De stem van Selen klinkt boeiend en heeft een mooie kleur. In de stukken waarin hij tonen langer aanhoudt, wordt zijn stemgeluid soms wat weifelend. Dit hoor je vooral in Blank Home waarin het hier en daar wat stoort. Maar verder past zijn geluid goed bij de muziek.

Qua composities legt de band de lat direct behoorlijk hoog. Deze mannen weten hoe je een nummer neerzet. Er zit wat dat betreft geen zwakke broeder bij en ik merk ook dat ze groeien bij elke luisterbeurt. Bassist Fabian van Dijk zorgt voor een strak en tegelijk soepel geluid. Zijn baslijnen vlecht hij op zalige wijze door de muziek heen. Hij doet me denken aan Peter Stel (Nice Beaver, Leap Day). Rindert Bul trakteert regelmatig op een lekkere gitaarsolo. Luister maar naar het einde van How Does It Feel of naar zijn solo in Closer To The Next. Maar de echte smaakmaker is naar mijn mening toetsenist Ingmar Kops. Hij weet steeds weer de juiste geluiden uit zijn arsenaal te halen. De ene keer prachtig op de achtergrond en dan weer juist prominent aanwezig. Zijn ronkende Hammondgeluid in Blank Home is zalig, evenals het typische neoprog geluid in Imperfection.

Als verbeterpunt zou ik de productie noemen. Alles met de  band in één keer opnemen heeft zijn charme en is ook een stuk voordeliger, maar deze muziek verdient een goede productie. Ik ben erg benieuwd hoe Novatia zich verder zal gaan ontwikkelen. Dit album is niet op cd uitgekomen, maar is wel gratis te downloaden vanaf hun website. Doe er je voordeel mee.

Maarten Goossensen