Oak

Lighthouse

Info
Uitgekomen in: 2013 (heruitgave: 2016)
Land van herkomst: Noorwegen
Label: Apollon Records
Website: http://oakinoslo.com/
Tracklist
Prelude (1:13)
Home (5:15)
Perceiving Red (6:24)
Munich (4:32)
Stars Under Water (5:22)
Interlude 1 (1:17)
The Sea (8:35)
Fire, Walk With Me! (6:20)
Interlude 2 (0:56)
Where Did The Summer Go (3:12)
Lighthouse (4:47)
Postludium-Walk Of Atonement (4:02)
Ole Michael Bjørndal – gitaar
Simen Valldal Johannessen – zang, toetsen
Sigbjørn Reiakvam – drums, percussie, programmering, toetsen en gitaar
Øystein Sootholtet – basgitaar, gitaar, toetsen en programmering
Met medewerking van:
Steinar Refsdal – saxofoon op Lighthouse
Bjørn Riis – gitaar op Fire, Walk With Me!
Henrik Skjervum – gitaar op Lighthouse en Munich
Lighthouse (2013) (heruitgave: 2016)

Het hier besproken debuutalbum van het Noorse Oak dateert al uit 2013. Destijds werd het album in eigen beheer uitgebracht. Drie jaar later is met Apollon Records een label gevonden en heeft men besloten om het album opnieuw op de markt te brengen. Wellicht heeft Airbag-gitarist Bjørn Riis hier ook een handje in gehad. De band speelde namelijk in diens voorprogramma tijdens de tournee voor het album Lullabies In A Car Crash. Tevens stonden enkele leden van Oak hem bij tijdens zijn eigen optredens.

Het zal daarom geen verassing zijn dat de muziek van Oak sterke referenties vertoont met de platen van Airbag. Ook hier hoor je veel klanktapijten die worden neergelegd door de toetspartijen van met name zanger Simen Valldal Johannessen. Daarnaast is er veel ruimte voor het prominente gitaarwerk van Ole Michael Bjørndal, hoewel hij minder nadrukkelijk aanwezig is dan zijn collega Riis bij Airbag. Om dit te onderstrepen past Riis zijn gastbijdrage op Fire, Walk With Me! helemaal aan op de stijl van de band. Ik heb hem zelden zo ingetogen horen spelen, althans.

Na een korte prelude trapt de band direct ijzersterk af met Home. Ritmisch gitaar- en drumwerk zorgen voor de ondersteuning van een uitmuntende zanglijn. Als daar gedurende het nummer ook de nodige – al dan niet gesampelde – Mellotronpartijen doorheen klinken ben ik in elk geval verkocht. Een dijk van een nummer wat direct de aandacht opeist.

De zang van Johannessen heeft wel wat weg van die van Guy Garvey. Hierdoor doet de muziek met name in de rustige passages – die volop voorhanden zijn op dit album – af en toe ook sterk denken aan Elbow. Het prachtige, verstilde eerste deel van The Sea is hier een fraai voorbeeld van. Dit nummer kent sowieso een prachtige opbouw. Na het rustige begin zwengelt de muziek aan om uit te monden in een heerlijke Steven Wilson-achtige gitaarsolo. Hierna kabbelt het nummer langzaam uit om over te gaan in het volgende nummer. Je ziet jezelf hier als het ware als eenzame ziel aan de Noorse kust over de zee uitstaren.

Het is eigenlijk best verwonderlijk dat dit album de afgelopen drie jaar onder de radar heeft weten te blijven. Naarmate het aantal luisterbeurten van “Lighthouse” toeneemt, geeft het namelijk steeds meer geheimen prijs en blijkt steeds meer hoe prachtig gelaagd de muziek eigenlijk is. Daarnaast zijn de afzonderlijke nummers zonder uitzondering gewoon erg goed en pakkend. Over het gehele album wordt een soort van bedrukte sfeer neergezet die zorgt voor een buitengewoon prettige luisterervaring. Dat klinkt wellicht tegenstrijdig, maar hier is gewoon sprake van prachtige melancholie. Zonder dat het hier een conceptalbum betreft, kent de plaat een zeer coherent geheel dat ervoor zorgt dat je de plaat in zijn geheel wil uitzitten. En dat is iets wat de goede albums van de gemiddelde albums onderscheidt.

Hoewel deze eik dus al in 2013 is geplant, zal hij vanaf nu wel flink wortel gaan schieten. Als toekomstige releases dezelfde kwaliteit zullen kennen als “Lighthouse” kan deze boom uitgroeien tot een baken in de hedendaagse prog. De concurrentie met grote broer Airbag kunnen ze in elk geval makkelijk aan.

Ralph Uffing
Koop bij bol.com

Send this to a friend