In de voorbereiding van elke recensie ga ik altijd op zoek naar meer informatie. Natuurlijk levert de band – meestal door middel van een infosheet, en anders wel op hun website – al de nodige informatie. Maar daar laat ik me altijd maar ten dele door leiden. Andere bronnen zijn vaak veel nuttiger en natuurlijk is daar mijn eigen oordeel door het album te beluisteren. Zeker in dit geval wil de infosheet van de band me laten geloven dat we hier te maken hebben met een zeer professionele band waarvan “het muzikale landschap zich bevindt in het verlengde van de symfonische rock en prog metal – zonder echter enige beperking inzake muzikale creatieve invulling of begrenzing in klank of stijl, of genre.”
Het promosheet gaat nog verder met dit soort hoogdravende ophemelarij. Helaas is meteen vanaf de eerste toon van het album het tegendeel al bewezen. De solo die we hier horen bevindt zich echt niet op het scherpst van de snede, maar is ronduit vals, schel en uiterst slecht geproduceerd. Ook de toetsen die daarna klinken getuigen niet van een gelouterde en ervaren band.
Als ik in mijn zoektocht op collega sites stoot, vind ik daar uitspraken die goed voldoen aan hetgeen ik hoor. Metalfan spreekt van “kale, futloze productie en de soms haast op het valse af klinkende instrumenten” en de website Zware Metalen heeft het over “Te dik ligt er bovenop dat deze band niet klaar is voor een carrière in de muziek”. Eigenlijk is hiermee alles al gezegd en wil ik het hierbij graag laten.
De band heeft zich de genoemde kritiek en dan met name op de zangeres wellicht ter harte genomen. Kort na het uitbrengen van het album is ze vervangen door Ann van Rooy. Natuurlijk doet de band dit op een marketing technisch perfecte wijze op hun facebook pagina: “Nadat Lotte met haar wonderschone stem de cd To a debt that was never ours heeft ingezongen, zijn we op zoek gegaan naar een Front Vrouwe om de muziek live ten gehore te kunnen brengen. We hebben Ann van Rooy gevonden en we denken daarmee een hele goede zangeres gevonden te hebben.” Als de band net zo goed was in zijn muziek als in het bedenken van commerciële teksten, dan had je mij hier niet horen klagen. Helaas is dit niet het geval.
Mario van Os