One Shot is een groep die eind jaren negentig is ontsproten uit Magma, de legendarische Franse progressieve rockband met een volstrekt unieke muzikale overtuiging en visie. Teutoonse, ‘Zeuhl’-geluiden die pas te begrijpen zijn en ‘vallen’ als men ze hoort; elke beschrijving, beoordeling of mening kan voor een ander weer iets heel anders betekenen. Bassist Philippe Bussonnet staat aan de wieg van het wat meer jazzy en losser klinkende One Shot, waarbinnen sinds enige tijd ook een ander Magma-lid te vinden is: toetsenist Bruno Ruder.
Begin augustus 2010 geeft de band, na al drie cd’s te hebben uitgebracht, voor het eerst concerten in Japan, het land waar de muziek van Magma er als koek ingaat en waar ook jazzrock erg geliefd is. Het beste van die optredens is in de kleine Sunrise Club in Tokio. Aanvankelijk zou de groep optreden op het grote Fuji Rock Festival, op uitnodiging van Hirokazu Nambu (de man die al zo vaak Europese acts naar Japan haalde, zoals La! Neu?, Ashra, etc.), maar afgaande op wat er op “Live In Tokyo” te horen is, hebben we hier met zeer intensieve, logge jazzrock te maken die het beste tot zijn recht komt in een kleine ruimte met veel aandacht en concentratie van weinig publiek. Ruder maakt op deze opnames zijn debuut en baant zich een weg met zijn Fender Rhodes-spel door het andere geweld heen. Dat levert fascinerende momenten op, die ergens hangen tussen het avontuurlijke van Magma en Mahavishnu Orchestra, de afwijkende harmonieën van King Crimson en het uitermate hechte samenspel zoals dat voorheen bij UK of zelfs een groep als Kenso te horen is. Met opener URM is het gelijk ‘impression time’ en zo gaat dat een uur door. Het stuwende basspel van Bussonnet vormt de kracht van Black P., dat ontaardt in een wilde solo van Bruder. Mac Gaw gaat geweldig tekeer in Ewaz Vader en speelt de tegentonen voor Bruder, terwijl Jeand’heur en Bussonnet onverstoorbaar doorgaan. De enige rustmomenten op deze cd liggen tussen de nummers door; het geniet aanbeveling om de pauzes te verlengen, want er gebeurt nogal wat. De intensiteit van het gespeelde materiaal blijft op een enorm hoog niveau, waarbij opperste concentratie nodig is. Iedereen het huis uit, geef de kat oordopjes en gaan met die banaan! Op die manier voelt “Live In Tokyo” als een waanzinnige trip, die niet als dagelijkse dosis moet worden ingenomen.
Naast al dat muzikale geweld bevat het begeleidende boekje een leuk verhaal over de totstandkoming van de concerten en de tijd in Japan, alsmede enkele foto’s. De geluidskwaliteit is fenomenaal. Zelden is een avontuurlijke band in het jazzrock-circuit met zoveel dynamiek en precisie goed opgenomen. Dat alles maakt deze live-cd tot een waardevolle aankoop voor liefhebbers in het genoemde genre. Anderen kunnen er behoorlijk hun vingers aan branden en zichzelf beloven hier nooit aan te zullen beginnen. Alhoewel, de persoonlijke smaak wil nog wel eens een aangename wending nemen. Blijf dus de kat uit de boom kijken in dit geval.
Wouter Bessels